Verbum

барада́ч, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м. (разм.).

Чалавек з барадой (у 2 знач.).

У дзвярах паказаўся незнаёмы б.

рэлігі́йны, -ая, -ае.

1. гл. рэлігія.

2. Які верыць у Бога, набожны.

Р. чалавек.

|| наз. рэлігі́йнасць, -і, ж.

сангві́нік, -а, мн. -і, -аў, м.

Чалавек сангвінічнага тэмпераменту.

|| ж. сангвіні́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.

своекары́слівы, -ая, -ае.

Які дбае толькі пра ўласную выгаду; карыслівы.

С. чалавек.

Своекарыслівыя разлікі.

|| наз. своекары́слівасць, -і, ж.

зайздро́снік, -а, мн. -і, -аў, м.

Зайздросны чалавек.

|| ж. зайздро́сніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. зайздро́сніцкі, -ая, -ае.

зна́вец, зна́ўца і зна́ўца, -ы, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які валодае вялікімі ведамі ў якой-н. галіне.

знахо́длівы, -ая, -ае.

Здагадлівы, дасціпны, які лёгка знаходзіць выйсце з цяжкага становішча.

З. чалавек.

|| наз. знахо́длівасць, -і, ж.

знямо́жаны, -ая, -ае.

Даведзены да знямогі; знясілены; які выражае знямогу.

З. чалавек.

З. твар.

|| наз. знямо́жанасць, -і, ж.

адпаку́таваць, -тую, -туеш, -туе; -туй; зак.

1. Пражыць пэўны час у пакутах.

2. Скончыць пакутаваць; адмучыцца.

Адпакутаваў чалавек.

пунктуа́льны, -ая, -ае.

Вельмі дакладны, акуратны ў выкананні чаго-н.

П. чалавек.

Пунктуальнае выкананне.

|| наз. пунктуа́льнасць, -і, ж.