прасвіста́ць сов.
1. просвисте́ть, просвиста́ть;
п. два разы́ — просвисте́ть два ра́за;
салаве́й ~та́ў усю́ ноч — солове́й просвисте́л (просвиста́л) всю ночь;
~та́ла над галаво́й ку́ля — просвисте́ла над голово́й пу́ля;
2. просвисте́ть, просвиста́ть;
п. марш — просвисте́ть (просвиста́ть) марш;
3. перен., прост. (зря израсходовать) просвиста́ть;
п. гро́шы — просвиста́ть де́ньги
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
belabor
[bɪˈleɪbər]
Brit. belabour, v.t.
1) мо́цна біць, лупцава́ць
2) зьдзе́квацца з каго́-чаго́, зьдзе́кліва насьміха́цца з каго́-чаго́, над кім-чым
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
dominant
[ˈdɑ:mɪnənt]
1.
adj.
1) даміну́ючы, найбо́льш уплыво́вы, пану́ючы; гало́ўны, вяду́чы
2) які́ ўзвыша́ецца над акалі́чнаю мясцо́васьцю
2.
n. Mus.
даміна́нта f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
forelock
I [ˈfɔrlɑ:k]
n.
ку́дзер -а m., па́сма валасо́ў над ілбо́м, чуб -а m.
II [ˈfɔrlɑ:k]
n., Tech.
за́гваздка f., шплінт -а m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
wzdłuż
1. уздоўж; наўсцяж; па-над;
wzdłuż rzeki — ўздоўж ракі; па-над ракой;
wzdłuż drogi — наўсцяж дарогі;
2. у даўжыню; удоўж;
pokój ma cztery metry wzdłuż — пакой мае чатыры метры ў даўжыню
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
баражы́раваць
(ад фр. barrage = перашкода, загарода)
патруляваць на самалётах над пэўным раёнам для аховы аб’ектаў ад авіяцыі праціўніка.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
каімпе́рыум
(ад ка- + лац. imperium = улада)
сумеснае панаванне некалькіх дзяржаў над чужой тэрыторыяй, якая атрымлівае асобы міжнародны статус.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
беласне́жны, ‑ая, ‑ае.
Падобны колерам на снег, вельмі белы. І песням першы раз сягоння Такая шыр, такі прастор! Пяеш унізе — яна звоніць На грані беласнежных гор. Танк. Над пакгаузам кружыліся галубы, усё вышэй і вышэй узнімаючыся над страхой, пабліскваючы на сонцы беласнежнымі крыллямі. Лынькоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
выпа́рына, ‑ы, ж.
1. Тое, што і выпарэнне (у 2 знач.). Гэты дым асаджвалі ранкавыя туманы, але як толькі ўздымалася сонца над лесам, едкія выпарыны цягнуліся зноў. Пестрак.
2. Пот, які выступае па целе. Худзенькі.. тварык [Віці] пакрыўся выпарынай, над губой блішчэлі дробныя кропелькі поту. Стаховіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кры́ўдзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; незак., каго.
Рабіць крыўду каму‑н. Дрэнны ён хлопец: навошта было так крыўдзіць матку, казаць ёй такія дзёрзкія словы? Колас. І калі здзекуецца нада мною хтосьці — Над Бацькаўшчынай здзекуецца ён маёй, Калі ж над ёй — мяне тым крыўдзіць найцяжэй. Купала.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)