ГРАНІ́ЦА ДЗЯРЖА́ЎНАЯ, мяжа дзяржаўная,

лінія, якая вызначае межы дзяржаўнай тэрыторыі. Устанаўліваецца на падставе пагаднення паміж сумежнымі дзяржавамі пры дапамозе дэлімітацыі граніц з наступнай дэмаркацыяй граніц. Граніцы дзяржаўныя марскія аддзяляюць тэрытарыяльныя воды дзяржавы ад адкрытага мора ці ад тэр. вод інш. дзяржаў.

т. 5, с. 407

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

abound [əˈbaʊnd] v. быць у вялі́кай ко́лькасці; кішэ́ць;

abound in smth. быць бага́тым на што-н.;

The country abounds in valuable minerals. Гэтая зямля багатая на карысныя выкапні;

The sea abounds with fish. Мора кішыць рыбай.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

плю́скат, ‑у, М ‑наце, м.

Шум, які атрымліваецца ад удару чым‑н. па вадкасці або ад удару вадкасці аб што‑н. Потым з кійком пачаў хадзіць да мора, падоўгу сядзеў на беразе, слухаючы плюскат хваль. Хомчанка. Данёсся новы вясёлы крык, потым плюскат, зачарнеўся човен і пад’ехаў Манг. Маўр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жме́нька, ‑і, ДМ ‑ньцы; Р мн. ‑нек; ж.

Памянш. да жменя; невялікая жменя. Аднойчы Ліпка нават не вытрымала: заўзята паплявала ў малыя жменькі, як гэта робяць хлопчыкі, разагналася і пабегла. Брыль. Тут жменька нас — салдат марской пяхоты. Ляжым. Не спіцца. Ноч. Імжыць імжа. Налева мора, ўперадзе мяжа. Зарыцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пуцяво́дны, ‑ая, ‑ае.

Які паказвае дарогу, напрамак; які вядзе куды‑н., да чаго‑н. Ён відаць адусюль — пуцяводны маяк, — З новых плошчаў і вуліц, з-за Свіслачы зоркай, Дзе шуміць галасамі і музыкай парк,.. Быццам мора пасля праляцеўшага шторму. Танк.

•••

Пуцяводная зорка гл. зорка.

Пуцяводная ніць гл. ніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заплыва́цьI (куды-н.) schwmmen* vi (s);

заплыва́ць далёка ў мо́ра weit ins Meer [in die See] hinusschwimmen*;

заплыва́ць за што-н. hnter etw. (A) schwmmen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Wllung

f -, -en

1) кіпе́нне; бурле́нне, хвалява́нне (мора, нівы)

das Meer ist in ~ — мо́ра хвалю́ецца

2) перан. кіпе́нне, хвалява́нне; успы́шка

j-n in ~ brngen* — мо́цна ўсхвалява́ць каго́-н.

in ~ gerten* — расхвалява́цца

der Zorn brchte das Blut in ~ — кроў кіпе́ла ад гне́ву

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

БА́ХТА Рыгор, бел. пісьменнік і перакладчык 1-й пал. 20 ст. У канцы 1920-х г. настаўнічаў у мяст. Любонічы Кіраўскага р-на Магілёўскай вобласці. З 1930 на Бабруйскім дрэваапр. камбінаце. З 1932 стыль-рэдактар Дзярж. выд-ва Беларусі. У літ. дадатку «Вясна» да газ. «Камуніст» і ў альманаху «Уздым» (Бабруйск, 1928—29) друкаваў апавяданні пра вясковае жыццё, 1-ю сусв. вайну («Падарунак на пазіцыі», «Дзед Пакута і бабка Вулюта», «Пракараў»). Пераклаў на бел. мову раманы Г.Караваевай «Двор» (1931), А.Вясёлага «Краіна родная» (1932), аповесці М.Ціханава «Ад мора да мора» (1931), І.Лэ «Міжгор’е» (1932), К.Паўстоўскага «Кара-Бугаз» (1933), А.Дончанкі «Зорная крэпасць» (1933) і інш.

т. 2, с. 359

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

put forth

а) пуска́ць (па́расткі, пупы́шкі)

б) to put forth effort — напру́жваць сі́лы, намага́ньні

в) ру́шыць (асабл. у мо́ра)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

altitude

[ˈæltɪtu:d]

n.

1) вышыня́ f.; вышыня́ над узро́ўнем мо́ра

2) высо́кае ме́сца n.

3) Astron. вышыня́ зо́ркі над гарызо́нтам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)