тапо́рык, ‑а, м.

Разм. Памянш. да тапор; невялікі тапор. Яшчэ з далёкае пары Мне пах знаёмы на дрывотні Смаловых трэсак і кары, І я на бацькаўскім двары — Ужо з тапорыкам работнік. Бялевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

штурха́ль, ‑я, м.

Разм. Тое, што і штурханец. Амаль імгненна перасіліўшы разгубленасць, ён [Віктар] непрыкметна дае мне штурхаля, падсоўвае скрынку да Зіны. Савіцкі. Адзін раз такога даў штурхаля [вотчым], што Піліпка ледзь аддыхаўся. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

broadly [ˈbrɔ:dli] adv.

1. шыро́ка;

broadly speaking у агу́льных ры́сах; нао́гул ка́жучы

2. пра́ма; адкры́та; рашу́ча;

He looked me broadly in the face. Ён паглядзеў мне прама ў твар.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дамо́ў прысл nach Hause, heim;

вярта́цца дамо́ў (на радзіму) héimkehren аддз vi (s);

мне пара́ дамо́ў nun muss ich nach Háuse géhen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

усы́паць

1. (насыпаць унутр) éinschütten vt, éinsfreuen vt;

2. перан, разм (каму-н) verprügeln vt, verdréschen* vt;

мне усы́палі hab’ was ábbekommen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

неахво́та ж

1. Únlust f -;

з неахво́тай úngern;

2. безас, разм:

мне неахво́та ich hábe kéine Lust; ich bin dazú nicht áufgelegt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

заміна́ць stören vt; j-m im Wég(e) sein (стаяць каму-н на шляху);

ён мне (не) заміна́е er stört mich (nicht)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Судзі́ць ’меркаваць, абмяркоўваць’, ’асуджаць, ганіць’, ’разглядаць правіннасць, злачынства ў судовым парадку’, судзі́цца ’звяртацца ў суд, мець справу з судом’, ’быць пад судом, мець судзімасць’, ’прадвызначыцца, пашанцаваць’: не судзілася мне долі (ТСБМ, Нас., Шат., Байк. і Некр., Сл. ПЗБ), ст.-бел. судити ў розных значэннях (XIV ст., КГС). Укр. суд́ити, рус. суди́ть, ст.-рус. судити, польск. sądić, в.-луж. sudźić, н.-луж. suźiś, чэш. souditi, славац. súdiť, серб.-харв. су́дити, славен. sọ́diti, балг. съ́дя, макед. суди, ст.-слав. сѫдити ’судзіць, асуджаць, прымаць рашэнне’. Прасл. *sǫditi дэрыват ад *sǫdъ ’суд’. Гл. Фасмер, 3, 795–796; Борысь, 539; Шустар-Шэўц, 1376.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ríchtige

sub m, f -n, -n

1) той чалаве́к, які́ мне патрэ́бен;

du bist mir geráde der ~! цябе́ мне то́лькі не хапа́ла!

2) sub n то́е, што патрэ́бна;

er hat das ~ getán ён дзе́йнічаў [зрабі́ў] пра́вільна

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

мно́га нареч.

1. в разн. знач. мно́го;

м. ве́даць — мно́го знать;

м. прасі́ць — мно́го проси́ть;

2. в знач. сказ. мно́го;

гэ́тага мне м. — э́того мне мно́го;

◊ ні м. ні ма́ла — ни мно́го ни ма́ло;

м. ду́маць пра сябе́ — мно́го мнить о себе́;

ці м., ці ма́ла — до́лго ли, ко́ротко ли;

м. шу́му з нічо́га — погов. мно́го шу́ма из ничего́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)