Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
mean4[mi:n]v.(meant)
1. азнача́ць, зна́чыць, мець значэ́нне;
What does this sign mean? Што азначае гэты знак?
2.мець на ўва́зе;
Do you mean me? Вы маеце на ўвазе мяне?
3. хаце́ць; мець наме́р, наме́рвацца (што-н. сказаць, зрабіць і да т.п.);
What do you mean (by that)? Што вы хочаце (гэтым) сказаць?;
You don’t mean it! Няўжо? Вы гаворыце гэта сур’ёзна?;
I didn’t mean to offend you. Я не хацеў вас пакрыўдзіць.
4. прызнача́ць;
This present is meant for you. Гэты падарунак прызначаны для вас.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
sense[sens]n.
1. пачуццё;
have a keen sense of hearingмець во́стры слых
2. адчува́нне;
have no sense of guilt не адчува́ць віны́;
a lofty sense высакаро́дныя пачу́цці
3.pl.senses прыто́мнасць; ро́зум;
be out of one’s senses быць не ў по́ўным ро́зуме;
lose one’s senses стра́ціць ро́зум;
bring/come to one’s senses прыве́сці да ро́зуму/аду́мацца
4. сэнс, значэ́нне;
common sense здаро́вы сэнс;
in a sense у вядо́мым сэ́нсе;
in a certain sense у некато́рай ступе́ні
♦
make no sense не мець сэ́нсу, не мець значэ́ння
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
бяздзе́тны, ‑ая, ‑ае.
1. Які не можа мець дзяцей, бясплодны. У Эмы няма цяпер пакойчыка з асобным ходам, яна жыла ў нейкіх пенсіянераў, пры якіх быў яшчэ жанаты сын з бяздзетнаю жонкай.М. Стральцоў.
2. Які не мае сваіх дзяцей. Смяюха — гэта жанчына гадоў пад шэсцьдзесят, бяздзетная і замужам ніколі не была.Кулакоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
1. Плюючы, ачысціць рот ад чаго‑н. [Аўдзей:] — Учора павёў.. [кабылу] да калодзежа.., а яна як вырвецца з маіх рук ды як капане заднімі нагамі, дык увесь твар мне заляпіла, ледзь адпляваўся.Кулакоўскі.
2.перан. Сплёўваючы, выказаць агіду да чаго‑н., нежаданне мець з кім‑н. справу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ты́чыцца, ‑чыцца; незак., каго-чаго.
Мець адносіны, дачыненне да каго‑, чаго‑н. Гэта мяне не тычыцца. Гэта не тычыцца справы. □ Іра, нібы перапынак яе і не тычыўся, па-ранейшаму сядзела, падпёршы галаву далонню.Марціновіч.Шыковіч ішоў, збіраючыся перадаць расказ Яраша, асабліва тую частку, што тычылася Савіча. Сказаць, што жывая дачка доктара.Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
утры́мліваць1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак.да утрымаць 1.
утры́мліваць2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
1.Незак.да утрымаць 2.
2.(1і2ас.неўжыв.). Мець у сваім складзе. Калійныя ўгнаенні ўтрымліваюць хлор. □ — Шмат карысці дае чалавеку кара яліны, — працягваў сын.. — Яна ўтрымлівае таніды, з якіх здабываюць дубільныя экстракты.Мяжэвіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
штаб-кватэ́ра, ‑ы, ж.
Месца, дзе размяшчаецца вайсковы штаб. Знайшоўшы штабкватэру, мы даведаліся, што жанатым адразу даюць адтэрміноўку на месяц.«Полымя».//перан. Галоўнае месца збору каго‑, чаго‑н. [Лабановіч:] — Можа, ты [Алесь] і маеш рацыю. А калі ў цябе ёсць яшчэ і ахвота жыць тут, тым лепей. Хоць мець будзем летам штаб-кватэру.Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Паша́на ’павага’ (ТСБМ, Гарэц.), пашанаванне (у выразе: мець у пашанаванні) ’шанаваць’ (Нас.), дзярж.пашанота ’пашана, дагляд’ (Нар. сл.), пашанотны ’шаноўны, прыстойны’ (Нар. сл.). Да шанава́ць (гл.), якое з польск.szanować < ст.-польск.szonować < ням.schonen ’прыгожа з кім-н. абыходзіцца’ < schön ’прыгожа’ (Брукнер, 540).