АГАРА́

(грэч. agora),

у стараж. грэкаў назва нар. сходу і месца, дзе ён адбываўся. Агара займала цэнтр. месца т.зв. ніжняга горада, які размяшчаўся пад узгоркам акропаля. Звычайна агара — цэнтр. гандл. плошча горада (у перыяд архаікі складалася стыхійна; у эпоху класікі і элінізму мела рэгулярную планіроўку), на якой знаходзіліся храмы, дзярж. ўстановы, майстэрні і крамы.

т. 1, с. 70

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

скрану́цца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; ‑нёмся, ‑няцеся; зак.

Зрушыцца з месца. Нібы прыкуты быў да месца Міколка, не мог скрануцца, ні паварушыцца. Лынькоў. Хацелася сесці і адпачыць. Але нам было вядома, што лепш не спыняцца, бо затым не скранешся. Лось. Саша скранулася з месца і ішла павольна да стала, як баючыся. Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Sitz

m -es, -e

1) сядзе́нне, ме́сца

2) ме́сца жыха́рства, месцазнахо́джанне; рэзідэ́нцыя

~ und Stímme háben — мець пра́ва го́ласу

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

лесабі́ржа, ‑ы, ж.

Лясная біржа — месца, дзе часова захоўваюцца лесаматэрыялы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мачы́льня, ‑і, ж.

Месца, дзе мочаць лён, каноплі і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

месцапражыва́нне, ‑я, н.

Месца, пункт, дзе хто‑н. жыве, пражывае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

млы́нішча, ‑а, н.

Месца, дзе быў млын. Млынішча бур’яном зарасло.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

недажы́нкі, ‑нак; адз. няма.

Месца на полі, якое засталося нязжатым.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плодасушы́льня, ‑і, ж.

Памяшканне, месца, дзе сушацца плады і агародніна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саляло́мня, ‑і, ж.

Радовішча каменнай солі, месца, дзе яе здабываюць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)