entlóhnen
vt
1) узнагаро́джваць (за працу); распла́чвацца (з кім-н.)
2) дава́ць разлі́к (каму-н.), звальня́я́ць (каго-н.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
По́ўха ’ўдар па шчацэ’ (Нас., Сл. ПЗБ), ’аплявуха’ (Бяльк., Шат., Касп.), по́ўшына ’ўдар па вуху’ (Бяльк.), по́ўшыць ’біць у вуха’ (Шат.). Хутчэй за ўсё, назоўнік абстрагаваны са спалучэння даць по (в)уху (гл. па, вуха). Малаімаверна адносіць да ўтварэнняў ад апляву́ха (гл.) шляхам народнаэтымалагічнага суаднясення са словам ву́ха (ЭСБМ, 1, 127–128), больш верагодна бачыць у ім кальку на базе літ. añtausis ’аплявуха’, ’частка шчакі насупраць вуха’ (Чэкман, Baltistica, 8, 2, 153), параўн. таксама дзеяслоўнае ўтварэнне antausiúoti ’даваць аплявуху’, аднак несупадзенне прыставачнай семантыкі (літ. ant ’на’) ставіць пад сумненне магчымасць калькавання.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Сычу́г ’адзін з аддзелаў страўніка жвачных жывёл’ (ТСБМ; б.-каш., ст.-дар., пін., Жыв. св.), сычу́к ’страўнік цяляці-сысуна’ (шуміл., Сл. ПЗБ). Укр. сичу́г ’тс’, рус. сычу́г ’тс’. Лічыцца запазычаннем з цюрк., параўн. куман. suzug ’кішка, вантробы’, кыпч. sučuk ’каўбаса’, тур. sudžuk ’тс’; гл. Фасмер, 3, 822 з аглядам літ-ры. Трубачоў (Дополн., там жа; ВЯ, 1960, 3, 68) узводзіць да рус. сы́тить ’сыціць, насычаць’ (гл. сыта), прыводзячы семантычныя паралелі ням. Lab, Labmagen ’сычуг’: laben ’цешыць, даваць асалоду’, асец. axsœn ’сычуг’, axsyn ’стварожваць’; сюды ж сычу́жны (сыр), сычу́жына ’сычужны фермент’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
открыва́ть несов.
1. (дверь, окно, шкатулку) адчыня́ць, адкрыва́ць; (штору, занавес) адкрыва́ць;
2. (начинать) пачына́ць, распачына́ць; (собрание, заседание и т. п.) адкрыва́ць;
3. (класть начало существованию) адкрыва́ць;
4. (пускать, вводить в действие) пуска́ць, дава́ць, адкрыва́ць;
5. (предоставлять) адкрыва́ць, дава́ць;
6. (обнажать) адкрыва́ць;
7. (раскрывать) разго́ртваць; (глаза) расплю́шчваць, адкрыва́ць; (рот) разяўля́ць, адкрыва́ць;
8. перен. (разоблачать) выкрыва́ць, выяўля́ць;
9. перен. (откровенно сообщать) адкрыва́ць, выка́зваць;
10. (о научных открытиях) адкрыва́ць; см. откры́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
sycić
незак.
1. насычаць;
sycić miód — варыць мёд;
2. перан. прыносіць (даваць) асалоду;
sycić czym wzrok — любавацца чым; радаваць позірк
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
zmiatać
zmiata|ć
незак.
1. змятаць;
~ć kurz — змятаць пыл;
2. разм. уцякаць; даваць драла;
~j (stąd)! разм. валі (адсюль)!
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
разде́лывать несов.
1. (землю) разрабля́ць, урабля́ць;
2. (обрабатывать) вырабля́ць, урабля́ць;
2. (обрабатывать) вырабля́ць; (окрашивать) афарбо́ўваць, размалёўваць;
3. (тушу животного) разбіра́ць;
4. (расширять) спец. разрабля́ць, пашыра́ць;
5. перен., разг. дава́ць ды́хту (чо́су); см. разде́лать;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
остана́вливать несов.
1. (прекращать движение) спыня́ць, затры́мліваць;
2. (сдерживать, запрещать что-л.) спыня́ць, не дава́ць;
3. перен. (сосредоточивать на ком-, чём-л.) спыня́ць; звярта́ць, зваро́чваць;
остана́вливать чьё-л. внима́ние звярта́ць ува́гу каго́-не́будзь;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
трави́тьI несов.
1. (отравлять) труці́ць; атру́чваць; (истреблять — ещё) выво́дзіць;
2. охотн. гнаць, цкава́ць; (охотиться) палява́ць (на каго, на што; без дополнения);
3. перен. цкава́ць; (преследовать) не дава́ць спако́ю (каму, чаму); (мучить) му́чыць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
undertake [ˌʌndəˈteɪk] v. fml (undertook, un dertaken)
1. браць на сябе́ абавя́зкі;
undertake a responsible post заня́ць адка́зную паса́ду
2. руча́цца; дава́ць гара́нтыю, абяца́ць, гарантава́ць;
He undertook to finish the job by Friday. Ён паабяцаў скончыць працу да пятніцы.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)