напо́перак разг.

1. нареч. поперёк;

2. нареч. напереко́р;

гавары́ць н. — говори́ть напереко́р;

3. предлог с дат. напереко́р, вопреки́;

н. во́лі ба́цькі — напереко́р (вопреки́) во́ле отца́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пасаро́мецца сов.

1. постыди́ться, посо́веститься;

~меўся б ты гавары́ць пра гэ́та — постыди́лся бы ты говори́ть об э́том;

2. постесня́ться;

яна́ ~мелася звярну́цца — она́ постесня́лась обрати́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

káuderwelschen

vt, vi

1) скажа́ць мо́ву

2) гавары́ць бесталко́ва, пле́сці лухту́, гарадзі́ць глу́пства

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

gréinen

vi

1) хндкаць

im Schlaf ~ — гавары́ць [мармыта́ць] у сне

2) бу́ркаць, выка́зваць незадаво́ленасць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

stícheln

vi

1) кало́ць [прастро́чваць] іго́лкай

2) (auf A) гавары́ць з’е́длівыя сло́вы (каму-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

stréuen

vt рассыпа́ць; рассе́йваць, раскі́дваць

Wórte in den Wind ~ — гавары́ць на ўзвей ве́цер

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

fád, fáde

a

1) нясма́чны

2) ну́дны; по́шлы

~es Zeug réden — гавары́ць [каза́ць] по́шласці

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

пані́зіць, -ніжу, -нізіш, -нізіць; -ніжаны; зак., каго-што.

Зрабіць больш нізкім (у 2, 3 і 7 знач.).

П. цэны.

П. узровень вады.

П. каго-н. па пасадзе.

П. напружанне ў электрасетцы.

П. гук.

◊

Панізіць голас — пачаць гаварыць цішэй, ціха.

|| незак. паніжа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. паніжэ́нне, -я, н.; прым. паніжа́льны, -ая, -ае (спец.).

Паніжальная падстанцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

малаці́ць, -лачу́, -ло́ціш, -ло́ціць; -ло́чаны; незак.

1. што і без дап. Выбіваць зерне з каласоў.

М. пшаніцу.

2. Стукаць, біць у што-н. (разм.).

Нехта ў дзверы малоціць.

3. што. Разбіваць, ламаць (разм.).

М. посуд.

4. перан. Хутка гаварыць, лапатаць (разм.).

Як пачне м., нічога не зразумееш.

|| наз. малацьба́, -ы́, ж. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раўці́, раву́, раве́ш, раве́; равём, равяце́, раву́ць; роў, раўла́, раўло́; раві́; незак.

1. Утвараць рык, роў (пра жывёл).

Карова раве.

2. Моцна плакаць (разм.).

Чаго ты равеш?

3. Моцна гаварыць, крычаць, пець (разм.).

4. перан. Утвараць гукі, падобныя на роў жывёл.

Завіруха раве.

Самалёты равуць.

|| аднакр. раўну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)