overwhelming [ˌəʊvəˈwelmɪŋ] adj.

1. незлічо́ны; вялі́кі, веліза́рны;

overwhelming wealth незлічо́нае бага́цце;

overwhelming disaster веліза́рнае няшча́сце

2. перава́жны;

an overwhelming majority перава́жная бо́льшасць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

гадраза́ўр

(ад гр. hadros = вялікі + -заўр)

качканосы раслінаедны дыназаўр мелавога перыяду (гл. мезазой), самы буйны з арнітаподаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

лукраты́уны

(лац. lucrativus = які прыносіць карысць)

даходны, які дае вялікі прыбытак (напр. л-ая паездка за мяжу).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

стадо́ла

(польск. stodoła, ад с.-в.-ням. stadal)

1) даўней — канюшня на заезным двары;

2) вялікі хлеў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

На́гле ’вельмі’ (Бяльк.), на́гле, на́гло ’надта, вельмі’ (ТС), на́гля ’тс’ (лях., Янк. Мат.; Сцяшк. Сл.). Мясцовае семантычнае ўтварэнне на базе прыметніка наглы (гл.) са значэннем ’вялікі, высокі’, параўн. ду́жа ’вельмі, надта’ ад ду́жы ’моцны, вялікі’ і пад., параўн. Варбат, Этимология–1964, 29.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Бу́йны ’непакорны, неўгамонны’ (Бяльк.), ’моцны, бурлівы’ (Нас.), ’вялікі, буйны’ (БРС, Нас., Бяльк., Касп., Сцяшк. МГ, Яруш.). Укр. бу́йний ’моцны, бурлівы’, дыял. таксама ’вялікі, буйны’. Гэта апошняе значэнне, мабыць, другаснае і развілося ў бел. і ўкр. мовах незалежна, на базе зыходнага ’моцны’. Гл. буя́ць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

каласа́льны

(фр. colossal)

надта вялікі, велізарны (напр. к-ае збудаванне, к-ыя магчымасці).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

лімузі́н

(фр. limousine)

вялікі прадстаўнічы легкавы аўтамабіль з закрытым кузавам, забяспечаным шкляной перагародкай.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

siekacz

м.

1. разак; вялікі нож;

2. (зуб) разец;

3. матыка, цяпка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

*Вылі́рызны, выли́рызный ’вялікі, вельмі буйны’ (Клім.). З велізарны (гл.) у выніку метатэзы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)