метра́ж, ‑у, м.

1. Даўжыня, велічыня чаго‑н., выражаная ў метрах.

2. Плошча якога‑н. памяшкання ў квадратных метрах. Метраж кватэры.

[Фр. metrage.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

многастаро́нні, ‑яя, ‑яе.

1. Які мае некалькі старон. Многастаронняя прызма.

2. Абавязковы для некалькіх зацікаўленых бакоў, удзельнікаў чаго‑н. Многастаронні дагавор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

навылу́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Тое, што і навылушчваць. [Яніна] памкнулася адшчыкнуць жытнёвы каласок, каб навылузваць на далонь жоўценькіх зярнятак. Марціновіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павыжына́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Зжынаючы, выжаць усё або частку чаго‑н. Павыжынаць асот з пшаніцы. Павыжынаць праходы для жняяркі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павыцэ́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Выцадзіць усё, многае, выцадзіць нейкую колькасць чаго‑н. з многіх пасудзін. Павыцэджваць сок з яблыкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падбрысці́, ‑брыду, ‑брыдзеш, ‑брыдзе; пр. падбрыў, ‑брыла, ‑брыло; заг. падбрыдзі; зак.

Брыдучы, падысці, наблізіцца да каго‑, чаго‑н. Падбрысці да вёскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падка́тчык, ‑а, м.

Рабочы, які заняты на падкатцы чаго‑н. Бацька служыць пуцявым абходчыкам, а сам .. [Тамаш] працуе падкатчыкам на лесапільні. Пальчэўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падтаўчы́, ‑таўку, ‑таўчэш, ‑таўчэ; ‑таўчом, ‑таўчаце; пр. падтоўк, ‑таўкла, ‑таўкло; зак., што і чаго.

Разм. Натаўчы дадаткова, яшчэ трохі. Падтаўчы бульбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

панакру́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што і чаго.

Разм. Пакруціць на што‑н. усё, многае. Панакручваць гайкі. Панакручваць нітак на шпульку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папатачы́ць, ‑тачу, ‑точыш, ‑точыць; зак., што і чаго.

Разм. Тачыць доўга, неаднаразова (на станку і пад.); натачыць многа (дэталей і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)