рама́нтыка
(фр. romantique = рамантык)
1) незвычайнасць, нязведанасць чаго-н., якая выклікае эмацыянальныя, прыўзнятыя адносіны;
2) тое, што і рамантызм.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
сімптама́тыка
(ад гр. symptoma, -atos = супадзенне, прыкмета)
1) сукупнасць сімптомаў, уласцівых якому-н. захворванню;
2) тое, што і сімптаматалогія.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
to
I
тое;
to jest — гэта значыць;
to samo — тое самае
II
1. то; дык;
no, to chodźmy — ну, дык хадзем;
to tu, to tam — то тут, то там;
to śmieje się, to płacze — то смяецца, то плача;
skąd wziąć, to wziąć, byle było — адкуль бы не ўзяць, абы было;
a ja co wiem, to wiem — а я што ведаю, тое ведаю;
2. жа (ж), ну і; так; ну;
jak to? — як жа так?;
kogóż to ja widzę?! — каго я бачу?!;
to fakt! — факт!;
a to łobuz! — ну і нягоднік!;
no to co? — ну і (што)?; і што далей?;
otóż to! — так!; праўда!; сапраўды!
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
пра́ўда, -ы, ДМ -дзе, ж.
1. Тое, што адпавядае рэчаіснасці; ісціна.
Гаварыць праўду.
П. вочы коле (прыказка). Што п., то п. (сапраўды, на самай справе; разм.).
2. Парадак, заснаваны на справядлівасці, сумленнасці.
Шукаць праўды.
Стаяць за праўду.
3. Тое, што і правата (разм.).
Ваша п. (вы правы).
4. у знач. вык. і пабочн. сл. Сапраўды, на самай справе.
І п., дождж ідзе.
Я, п., забыла пра сход.
5. злуч. уступальны. Хоць і (разм.).
Сенакос добры, п. крыху далекавата ад вёскі.
◊
Па праўдзе кажучы, пабочн. сл. (разм.) — ужыв. пры падкрэсліванні правільнасці, праўдзівасці сказанага, таго, што сцвярджаецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
к, прыназ. з Д.
1. Ужыв. пры абазначэнні напрамку руху або дзеяння ў бок якога-н. месца, пункта, мяжы; тое, што і да (у 1 знач.).
Хадзіць ад дома к дому.
Накіравацца к лесу.
2. Ужыв. пры абазначэнні накіраванасці дзеяння да пэўнай часавай мяжы.
Дзень хіліўся к вечару.
Прыйсці к дзвюм гадзінам.
3. Ужыв. пры абазначэнні мэты дзеяння або прызначэння прадмета; тое, што і да (у 4 знач.).
Спячы пірог к святу.
Падалі пячэнне к чаю.
4. Ужыв. пры абазначэнні далучэння да чаго-н.
Каласок к каласку.
5. Ужыв. ва ўстойлівых спалучэннях (зняважлівых выразах, грубых зваротах).
Ідзі ты к чорту!
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
дамча́ць, -чу́, -чы́ш, -чы́ць; -чы́м, -чыце́, -ча́ць; -чы́ і даімча́ць, -чу́, -чы́ш, -чы́ць; зак. (разм.).
1. каго-што. Вельмі хутка даставіць да якога-н. месца.
Шафёр умомант дамчаў пасажыра да вакзала.
2. Тое, што і дамчацца, даімчацца.
Стаеннік вырваўся і хутка даімчаў да вадапою.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
паве́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.
1. Пісьмовае афіцыйнае паведамленне з выклікам, запрашэннем куды-н.
П. ў міліцыю.
П. на сход.
2. Кола пытанняў, якія павінны быць абмеркаваны на пасяджэнні.
П. сходу.
○
Павестка дня — тое, што і павестка (у 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
падстро́іць, -о́ю, -о́іш, -о́іць; -о́ены; зак., што.
1. Тое, што і настроіць (у 2 знач.).
П. гітару пад раяль.
2. Тайком учыніць што-н. (разм.).
П. штуку.
|| незак. падстро́йваць, -аю, -аеш, -ае.
|| звар. падстро́іцца, -о́юся, -о́ішся, -о́іцца (да 1 знач.); незак. падстро́йвацца, -аюся, -аешся, -аецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ма́ксімум, -у, мн. -ы, -аў, м.
1. Найбольшая велічыня, колькасць чаго-н.; проціл. мінімум.
М. намаганняў.
2. у знач. прысл. Самае большае, не больш як.
Каштуе м. пяцьдзясят рублёў.
3. у знач. прым., нязм. Тое, што і максімальны (ужыв. пасля азначаемага слова).
Праграма-м.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
мішэ́нь, -і, мн. -і, -ей і -яў, ж.
1. Прадмет, які служыць цэллю пры вучэбнай або трэніровачнай стральбе.
2. перан. Той, хто (або тое, што) з’яўляецца прадметам для кпінаў.
Ужо так павялося, што ён служыць мішэнню для жартаў.
|| прым. мішэ́нны, -ая, -ае (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)