Verbum

бы́тнасць, -і, ж.

У выразе: у бытнасць — у час знаходжання дзе-н. або ў якасці каго-н.

У яго б. старшынёй калгаса справы ішлі паспяхова.

вы́касаваць, -сую, -суеш, -суе; -суй; -саваны; зак., каго-што (разм.).

Тое, што і выкрасліць.

В. прозвішча са спіса.

В. цытату.

|| незак. выкасо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

вы́пхнуць, -ну, -неш, -не; -ні; -нуты; зак., каго-што.

Штуршком выкінуць, выдаліць.

В. за дзверы.

|| незак. выпіха́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і выпі́хваць, -аю, -аеш, -ае.

выхава́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто выхоўвае або выхаваў каго-н.

Школьны в.

|| ж. выхава́льніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. выхава́льніцкі, -ая, -ае.

вы́шукаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што.

Старанна шукаючы, знайсці, выявіць, адшукаць.

В. унутраныя рэзервы.

В. прычыну для адлучкі.

|| незак. вышу́кваць, -аю, -аеш, -ае.

адшлёпаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што (разм.).

1. Надаваць плескачоў.

А. хлапчука.

2. Прайсці нейкую адлегласць па гразі.

А. дзесяць кіламетраў па бездаражы.

апе́ць, апяю́, апяе́ш, апяе́; апяём, апеяце́, апяю́ць; апе́й; апе́ты; зак., каго-што (высок.).

Уславіць, усхваліць (у вершах, песнях).

А. герояў.

|| незак. апява́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

апла́каць, -а́чу, -а́чаш, -а́ча; -а́ч; -а́каны; зак., каго-што.

Выказаць слязамі свой смутак з прычыны чыёй-н. смерці.

А. маці.

|| незак. апла́кваць, -аю, -аеш, -ае.

асмяя́ць, -мяю́, -мяе́ш, -мяе́; -мяём, -меяце́, -мяю́ць; -ме́й; -мяя́ны; зак., каго-што.

Тое, што і абсмяяць.

|| незак. асме́йваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. асмяя́нне, -я, н.

ацяжа́рыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны; зак., каго-што.

Тое, што і абцяжарыць.

|| незак. ацяжа́рваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. ацяжа́рванне, -я, н. і ацяжа́ранне, -я, н.