Verbum

канцэптуа́льны, -ая, -ае (кніжн.).

1. гл. канцэпцыя.

2. Які мае сур’ёзную самастойную канцэпцыю.

Гэта навуковая праца глыбока канцэптуальная.

|| наз. канцэптуа́льнасць, -і, ж.

каро́слівы, -ая, -ае.

1. Які выклікаецца каростай.

К. сверб.

2. у знач. наз. каро́слівы, -ага, мн. -ыя, -ых, м. Хворы на каросту.

карпатлі́вы, -ая, -ае.

1. Старанны, руплівы, дбайны.

К. супрацоўнік.

2. Які патрабуе шмат увагі, стараннасці, цярплівасці.

Карпатлівая праца.

|| наз. карпатлі́васць, -і, ж.

каўза́льны, -ая, -ае (кніжн.).

Які адносіцца да прычынна-выніковых адносін, да выражэння гэтых адносін; прычынны.

Каўзальная сувязь з’яў.

|| наз. каўза́льнасць, -і, ж.

кіль, -я, мн. кілі́, -ёў, м.

Падоўжны брус, які праходзіць па ўсёй даўжыні судна ў сярэдзіне яго днішча.

|| прым. кілявы́, -а́я, -о́е.

клініцы́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Урач, які працуе ў клініцы.

|| ж. клініцы́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

крамо́льнік, -а, мн. -і, -аў, м. (уст.).

Змоўшчык, бунтаўшчык, а таксама наогул чалавек, які выступае супраць улады, законаў.

|| прым. крамо́льніцкі, -ая, -ае.

крыжава́ны, -ая, -ае.

1. Размешчаны крыж-накрыж.

Крыжаваная рыфма (цераз радок).

2. перан. Які вядзецца адразу з некалькіх бакоў; перакрыжаваны.

К. агонь.

свята́р, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Свяшчэннік, які вядзе царкоўныя богаслужэбныя трэбы (хрысціны, вянчанне, паніхіды, споведзь і інш.).

|| прым. свята́рскі, -ая, -ае.

ску́рысты, -ая, -ае.

Які мае скуру або з паверхняй, падобнай на скуру.

Скурыстае лісце.

Скурыстая перапонка.

Скурыстая чарапаха (з целам, пакрытым скурай).