мета-

(гр. meta = пасля, за)

першая састаўная частка складаных слоў, якая выражае паняцці «пасля», «за», «цераз», «сярод», «паводле», што паказваюць на змену, пераўтварэнне, перамяшчэнне чаго-н.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

мі́стыка

(гр. mystika = таямнічасць)

1) несумяшчальная з навукай вера ў таямнічыя, звышнатуральныя сілы і магчымасць зносін з імі чалавека;

2) перан. непгта загадкавае, чаго нельга растлумачыць.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ратава́ць

(польск. ratować, ад ням. retten)

1) пазбаўляць ад небяспекі, пагрозы, гібелі; берагчы;

2) хаваць, засцерагаць ад чаго-н. непрыемнага, непажаданага (напр. р. сена ад дажджу).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

рэаліза́цыя

(фр. realisation, ад с.-лац. realis = сапраўдны)

1) ажыццяўленне, здзяйсненне, правядзенне ў жыццё чаго-н., напр. плана, праграмы, праекта;

2) продаж маёмасці, тавару, каштоўных папер.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

рэцэпту́ра

(ням. Rezeptur, ад лац. receptum = прынятае, узятае)

1) сукупнасць звестак аб выпісванні і прыгатаванні лякарстваў;

2) сукупнасць звестак аб прыгатаванні чаго-н. (напр. р. страў).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сорт

(фр. sorte, ад лац. sors, -rtis = частка, разнавіднасць)

разнавіднасць, разрад чаго-н. у залежнасці ад яго якасці, гатунак (напр. чай вышэйшага сорту, высокаўраджайны с. пшаніцы).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

стос

(польск. stos, ад ням. Stoss)

1) роўна складзены рад чаго-н., штабель (напр. с. дошак);

2) пакладзеныя слаямі адзін на адзін прадметы (напр. с. кніг).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

то́рмаз

(гр. tormos = адтуліна, утулка)

1) прыстасаванне для запавольвання або спынення руху машыны, цягніка і інш.;

2) перан. тое, што з’яўляецца перашкодай у развіцці чаго-н.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

цэнтраліза́цыя

(ад лац. centralis = які знаходзіцца ў сярэдзіне)

сканцэнтроўванне чаго-н. у адным цэнтры, аб’ядноўванне ў адным месцы, у адных руках (напр. ц. кіраўніцтва, ц. капіталу).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

экіпіро́ўка

(ад фр. équiper = забяспечваць)

1) працэс забяспечвання каго-н., чаго-н. усім неабходным;

2) усё неабходнае для таго, каб экіпіраваць каго-н., што-н.; амуніцыя.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)