аплі́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Пяцелька для плацянога кручка (апліка).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

арыфмо́граф, ‑а, м.

Лічыльная машына для механічнага выканання арыфметычных дзеянняў з аўтаматычным запісам вылічэнняў.

[Ад грэч. arithmos — лік і grapho— пішу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аўтамагістра́ль, ‑і, ж.

Шырокая, з палепшаным пакрыццём шашэйная дарога для масавага хуткага аўтамабільнага руху.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аўтарамо́нтны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рамонту аўтамабіляў, прызначаны для яго. Аўтарамонтныя майстэрні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ашалёвачны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Прызначаны для ашалёўкі; звязаны з ашалёўкай. Ашалёвачныя работы. Ашалёвачны матэрыял.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бавоўнасушы́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Прыстасаванне, агрэгат для сушкі бавоўны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перагаво́рны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для размовы (па тэлефоне і пад.). Перагаворны пункт тэлефоннай станцыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераключа́льнік, ‑а, м.

Прыстасаванне для пераключэння чаго‑н. Пераключальнік электрычнага току. Пераключальнік дыяпазонаў прыёмніка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абво́дны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для абводу чаго‑н.; які акружае што‑н. Абводны канал.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абіўны́, ‑ая, ‑ое.

Які выкарыстоўваецца для абіўкі; які патрабуе абіўкі. Абіўная тканіна. Абіўное крэсла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)