со́нный в разн. знач. со́нны;

со́нный челове́к со́нны чалаве́к;

со́нные глаза́ со́нныя во́чы;

со́нное настрое́ние со́нны настро́й;

со́нный лес со́нны лес;

со́нные ка́пли со́нныя кро́плі;

со́нная арте́рия анат. со́нная артэ́рыя;

со́нная боле́знь мед. со́нная хваро́ба.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

canker

[ˈkæŋkər]

1.

n.

1) я́зва f.

2) хваро́ба — рак пладо́вых дрэ́ваў

3) зло n.; я́зва f.

4) Zool. ву́сень -я m.

2.

v.t., v.i.

заража́ць, заража́цца, быць зара́жаным; разьяда́ць, псава́цца; гні́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

смяро́тны, смяртэ́льны (кніжн)

1. tödlich, tódbringend; мед letál;

смяро́тны яд tödliches Gift;

смяро́тная хваро́ба tödliche [lébensgefährliche] Kránkheit;

2. перан tödlich, Tod-, Tódes-, zum Stérben, Stérbens-;

смяро́тны страх Tódesangst f -;

смяро́тная няна́вісць Tódfeindschaft f -;

смяро́тная небяспе́ка Tódesgefahr f -, Lébensgefahr f

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

арніто́з

(н.-лац. ornithosis, ад гр. ornis, -ithos = птушка)

вострая вірусная хвароба, якая перадаецца чалавеку ад хворых птушак і працякае з ліхаманкай, галаўнымі болямі, запаленнем лёгкіх.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

батулі́зм

(н.-лац. botulismus, ад лац. botulus = каўбаса)

вострая інфекцыйная хвароба ў выніку атручвання прадуктамі (каўбасой, вяндлінай, рыбай, кансервамі), заражанымі спораўтваральнымі палачкападобнымі бактэрыямі і іх таксінамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

przerzucić się

przerzuci|ć się

зак. перакінуцца;

~ć się na prawo — перавесціся на юрыдычны факультэт;

choroba ~ła się na płuca — хвароба перакінулася на лёгкія

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ухо́даць сов., разг.

1. изнури́ть, изму́чить;

так ~дала яго́ хваро́ба — так изнури́ла его́ боле́знь;

2. уби́ть, погуби́ть;

3. промота́ть, загуби́ть;

у. усе́ гро́шы — промота́ть все де́ньги;

◊ ~далі сі́ўку круты́я го́ркі — погов. уката́ли (уходи́ли) си́вку круты́е го́рки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

Übel

n -s, -

1) лі́ха, зло

das nótwendige ~ — непазбе́жнае зло

j-m ein ~ zúfügen — зрабі́ць каму́-н. зло; бяда́

éinem ~ ábhelfen* [wéhren, stéuern] — дапамагчы́ ў бядзе́

2) хваро́ба, не́мач

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

severe

[sɪˈvɪr]

adj.

1) суво́ры, суро́вы, стро́гі

a severe sentence — суро́вы прысу́д

2) цяжкі́

a severe illness — цяжка́я хваро́ба

3) во́стры, жо́рсткі

a severe criticism — во́страя кры́тыка

4) стро́гі, про́сты (пра прычо́ску, адзе́ньне)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

стаўбу́р ​1, ‑а, м.

Абл.

1. Стаўбун (у 2, 3 знач.). Адтуль, дзе Аляксей стаяў, не было відаць, як на нямецкім баку, за ўзгоркам, пачалі ўзлятаць чорныя грывы выбухаў, ускідваючы ўгару нейкія абломкі, стаўбуры зямлі. Мележ. Шыбалі ўгару цёмныя стаўбуры дыму, вогненна бліскала полымя. Казека.

2. Ствол дрэва, слуп і пад. Чорны, як вугаль, тоўсты, роўны, гладкі дубовы стаўбур ляжаў упоперак ракі. Колас.

стаўбу́р ​2, ‑у, м.

Вірусная хвароба паслёнавых раслін (бульбы, памідораў, тытуню і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)