камані́шнік, ‑у, м.

Шматгадовая травяністая лекавая расліна сямейства варсянкавых з сіне-фіялетавымі або блакітна-бэзавымі кветкамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

джугара́, ‑ы, ж.

Травяністая хлебная і кармавая расліна з роду сорга, а таксама зерне гэтай расліны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дры́жнік, ‑у, м.

Аднагадовая або шматгадовая расліна сямейства злакавых з некалькімі сцябламі і суквеццем мяцёлкай; слёзкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гладыёлус, ‑а, м.

Травяністая дэкаратыўная расліна сямейства касачовых з мечападобнымі лістамі і вялікімі кветкамі рознай афарбоўкі.

[Лац. gladiolus.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ваўчая́гада, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

Ядавітая кусцікавая расліна сямейства ваўчаягадавых з ружовымі кветкамі і чырвонымі ягадамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

баво́ўнік, ‑у, м.

Паўднёвая расліна сямейства мальвавых, з насеннем, пакрытым валакном, з якога вырабляецца баваўняная пража.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лакфіёль, ‑і, ж.

Дэкаратыўная травяністая расліна сямейства крыжакветных з жоўтымі і чырвона-жоўтымі пахучымі кветкамі; жоўтафіёль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

патысо́н, ‑а, м.

1. Агародная расліна сямейства гарбузовых.

2. Пляскаты, з зубчастымі краямі плод гэтай расліны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бурачо́к, ‑чка і ‑чку, м.

1. ‑чка. Памянш. да бурак.

2. ‑чку. Травяністая расліна сямейства крыжакветных.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паляні́ка, ‑і, ДМ ‑ніцы, ж.

Травяністая паўночная расліна з цёмна-чырвонымі духмянымі ягадамі. прыдатнымі для яды.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)