фіта...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову «расліна», напрыклад: фітапаталогія, фітафтора.

[Ад грэч. phytón — расліна.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фу́ксія, ‑і, ж.

Расліна сямейства скрыпнёвых з яркімі (часцей чырвонымі) кветкамі, якая вырошчваецца як дэкаратыўная.

[Ад уласн. імя.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эладэ́я, ‑і, ж.

Вадзяная расліна сямейства жабінкавых, якая засмечвае сажалкі і вадаёмы; расце ў акварыумах.

[Грэч. helōdēs — балотны, helos — балота.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

яско́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Адна- або шматгадовая расліна сямейства гваздзіковых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ясяне́ц, ‑нцу, м.

Травяністая шматгадовая эфіраносная расліна сямейства рутавых з перыстым, як у ясеня, лісцем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ятры́шнік, ‑у, м.

Шыракалістая травяністая шматгадовая расліна сямейства архідных, клубнепадобныя карані якой выкарыстоўваюцца ў медыцыне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

transplant​1 [ˈtrænsplɑ:nt] n.

1. agr. пікірава́ная раса́да, пераса́дачная раслі́на, са́джанец

2. med. пераса́дка (нырак, скуры і да т.п.);

a heart transplant пераса́дка сэ́рца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

злак, -а, мн. -і, -аў, м.

Расліна са сцяблом у форме саломіны і дробнымі кветкамі, сабранымі ў суквецце (колас, мяцёлку або кісць).

Хлебныя злакі.

Кармавыя злакі.

|| прым. зла́кавы, -ая, -ае.

Злакавыя расліны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вінагра́д, -у, М -дзе, м.

Павойная паўднёвая кустовая расліна з салодкімі буйнымі ягадамі, а таксама ягады гэтай расліны, якія ідуць у ежу і на выраб віна.

|| прым. вінагра́дны, -ая, -ае.

В. сок.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ані́с, -а і -у, м.

1. -а. Аднагадовая травяністая эфіраалейная расліна сямейства парасонавых з насеннем, якое мае рэзкі саладкаваты пах.

2. -у. Гатунак яблыкаў.

|| прым. ані́савы, -ая, -ае.

Анісавыя кроплі.

А. алей.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)