сачаві́ца, -ы, ж.
Аднагадовая травяністая расліна сямейства бабовых, а таксама круглае зерне гэтай расліны.
|| прым. сачаві́чны, -ая, -ае.
С. суп (прыгатаваны з насення сачавіцы).
◊
(Прадацца) за сачавічную поліўку (кніжн., пагард.) — здрадзіць чаму-н. важнаму з-за дробязнай выгады.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
крапіва́, ‑ы, ж.
Травяністая расліна сямейства крапіўных з тонкімі пякучымі валаскамі на сцябле і лісці. Якімка рашуча прадзіраецца праз кусты. Звальваецца з галавы шапка, штосьці пякучае, мабыць, крапіва, абпальвае твар, рукі. Курто.
•••
Глухая крапіва — травяністая меданосная расліна сямейства губакветных з дробнымі белымі кветкамі і з лісцем, як у крапівы, але без пякучых валаскоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шчэ́па ж
1. (чаранок для прышчэпкі) Pfrópfreis n -(e)s, -er; Pfrópfen m -s, -;
2. (прышчэпленая расліна) gepfrópfter Baum
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
артышо́к, ‑а, м.
Травяністая расліна сямейства складанакветных з трубчастымі, мясістымі фіялетавымі кветкамі. // Мясістая кветкавая галоўка гэтай расліны, якая ўжываецца ў ежу.
[Ням. Artischoke.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
беладо́нна, ‑ы, ж.
1. Шматгадовая травяністая ядавітая расліна сямейства паслёнавых з чорнымі ягадамі.
2. Лякарства з карэнняў і лісцяў гэтай расліны.
[Іт. belladonna прыгожая дама.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вінагра́д, ‑у, М ‑дзе, м.
1. Пладовая павойная расліна сямейства вінаградавых.
2. зб. Буйныя сакавітыя ягады гэтай расліны, якія растуць гронкамі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
агуро́к, ‑рка, м.
1. Агародная расліна сямейства гарбузовых з паўзучым сцяблом і зялёным прадаўгаватым плодам.
2. Плод гэтай расліны. Насенны агурок.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дзівасі́л, ‑у, м.
Высокая шматгадовая травяністая расліна сямейства складанакветных з вялікімі прадаўгаватымі лістамі і дробнымі жоўтымі кветкамі; карэнне скарыстоўваецца ў медыцыне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ду́днік, ‑у, м.
Двух- або шматгадовая травяністая расліна сямейства парасонавых з пустым сцяблом і белымі або ружаватымі кветкамі, сабранымі ў парасонікі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
жаўтазе́ль, ‑ю, м.
Кустовая расліна сямейства матыльковых з жоўтымі, радзей белаватымі кветкамі. І спявае пад тугім вятрыскам Лугавы вясёлы жаўтазель. Караткевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)