Verbum

паадстава́ць, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -стае́; -стаём, -стаяце́, -стаю́ць; зак.

1. Адстаць — пра ўсіх, многіх.

Вучні, што хварэлі, паадставалі па матэматыцы.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Перастаць шчыльна прылягаць — пра ўсё, многае.

Падэшвы паадставалі.

пазала́зіць, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -ла́зіць; -ла́зім, -ла́зіце, -ла́зяць; зак.

1. Залезці, забрацца на што-н. — пра ўсіх, многіх.

Хлопчыкі пазалазілі на дрэвы.

2. Забрацца, пранікнуць куды-н. употай — пра ўсіх, многіх.

П. у чужыя агароды.

пазніка́ць, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -а́е; -а́ем, -а́еце, -а́юць; зак.

Знікнуць, перастаць існаваць — пра ўсё, многае; прапасці, схавацца — пра ўсё, многае, усіх, многіх.

Пазнікалі многія расліны на палях.

Недзе пазнікалі патрэбныя рэчы.

Байцы пазнікалі ў цемры.

махро́вы, -ая, -ае.

1. Пра кветку з вялікай колькасцю пялёсткаў.

М. мак.

2. Пра тканіны, вырабы з тканіны з высокім ворсам.

М. халат.

3. перан. Ярка выражаны з боку якой-н. адмоўнай якасці.

М. рэакцыянер.

|| наз. махро́васць, -і, ж.

пу́дзіла, -а, мн. -ы, -дзіл, н.

1. Чучала для адпужвання птушак у агародах, садах.

2. перан. Пра чалавека, які адпужвае сваім выглядам, а таксама пра чалавека, вычварна, безгустоўна апранутага (разм.).

3. Тое, чым (той, кім) палохаюць, прадмет боязі, страху.

разню́хаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак.

1. што. Распазнаць нюхам.

Сабака разнюхаў след зайца.

2. перан., што і пра што. Даведацца пра што-н. тайком; разведаць (разм.).

Ад яе нічога не ўтоіш, умомант разнюхае.

|| незак. разню́хваць, -аю, -аеш, -ае.