troublous

[ˈtrʌbləs]

adj.

1) устурбава́ны, устрыво́жаны; неўсталява́ны; неспако́йны (пра час)

2) бурлі́вы; гвалто́ўны (пра мо́ра, ве́цер)

3) гл. troublesome

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

beach

[bi:tʃ]

1.

n.

1) бе́раг мо́ра

2) пляж -у m.

2.

v.t.

падплыва́ць да бе́рагу

•

- on the beach

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

unruly

[ʌnˈru:li]

adj.

1) непако́рны, непако́рлівы; непаслухмя́ны; буя́ны; узбу́раны, узбунтава́ны (нато́ўп)

2) неспако́йны, непадула́дны

an unruly sea — бурлі́вае мо́ра

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

натхні́ць сов.

1. (вызвать творческий подъём) вдохнови́ть;

ві́ды мо́ра ~ні́лі мяне́ — ви́ды мо́ря вдохнови́ли меня́;

2. (вызвать душевный подъём) воодушеви́ть;

гераі́зм камандзі́ра ~ні́ў салда́т — герои́зм команди́ра воодушеви́л солда́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́плыть сов., в разн. знач. вы́плысці, вы́плыць, мног. павыплыва́ць;

вы́плыть в мо́ре вы́плысці (вы́плыць) у мо́ра;

◊

вы́плыть на свет, нару́жу вы́плысці (вы́плыць) напаве́рх, вы́явіцца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гарызанта́ль

(ад гарызонт)

1) прамая лінія, паралельная плоскасці гарызонту;

2) лінія, якая злучае на карце пункты мясцовасці, размешчаныя на аднолькавай вышыні над узроўнем мора.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

лева́нт

(іт. Levante = Усход)

1) уст. агульная назва краін, размешчаных на ўсх. узбярэжжы Міжземнага мора;

2) усходні вецер на Міжземным, Чорным і Азоўскім морах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

басе́йн

(фр. bassin)

1) спецыяльна збудаваны штучны вадаём для плавання, купання;

2) тэрыторыя, якая ахоплівае мора, возера, раку разам з прытокамі (напр. б. Нёмана);

3) месца залягання горных парод (напр. каменна-вугольны б.).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

Áuslauf

m -(e)s, -läufe

1) выто́к

2) вы́хад (у мора)

3) прабе́г пры паса́дцы (самалёта)

4) заканчэ́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

АНКЛА́Ў,

энклаў (франц. enclave ад лац. inclavare замыкаць на ключ), частка тэр. адной дзяржавы, з усіх бакоў акружаная тэр. іншай дзяржавы (напр., Сан-Марына на тэр. Італіі). Калі анклаў мае выхад да мора, яго наз. паўанклавам (напр., правінцыя Кабінда ў Анголе).

т. 1, с. 374

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)