сама́лі і самалі́, нескл.; адз. сама́лі і самалі́, нескл., м. і ж.

1. Народ, які жыве на паўвостраве Самалі ў Афрыцы.

2. у знач. нескл. прым. Мова народа самалі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сінані́міка, ‑і, ДМ ‑міцы, ж.

1. Сукупнасць сінонімаў якой‑н. мовы. Стараславянская мова выпрацавала даволі багатую сіпаніміку, шырокаразгалінаваную сістэму сэнсавых адценняў. Шакун.

2. Аддзел лексікалогіі, які вывучае сінонімы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

classic​1 [ˈklæsɪk] n.

1. кла́сік

2. класі́чны твор;

the classics грэ́чаская і лаці́нская мо́ва/літарату́ра

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

oracja

ж.

1. уст. мова, прамова;

2. разм. марнаслоўе, пустаслоўе

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

białoruszczyzna

ж. усё беларускае (мова, культура і да т.п.), беларушчына

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

кайнэ́

(гр. koine)

агульнанародная мова, што ўзнікла на аснове якога-н. пашыранага дыялекту або некалькіх дыялектаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Kazakh

[kəˈzɑ:k]

n.

1) каза́х -а m.

2) каза́ская мо́ва

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

language

[ˈlæŋgwɪdʒ]

n.

1) мо́ва f.

2) стыль -ю m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Gaulish

[ˈgɔlɪʃ]

1.

adj.

га́льскі (культу́ра)

2.

n.

га́льская мо́ва

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

францу́з м Franzóse m -n, -n;

францу́зская мо́ва die französische Sprache, das Französische (sub)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)