thereupon [ˌðeərəˈpɒn] adv. fml
1. на тым, на гэ́тым; у адно́сінах да таго́;
There is much to be said thereupon. Можна многа сказаць наконт гэтага.
2. усле́д за тым, за гэ́тым
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
tweedy [ˈtwi:di] adj.
1. тві́давы;
a tweedy jacket тві́давы пінжа́к;
2. infml апра́нуты ў тві́давы касцю́м;
There were a lot of tweedy farmers there. Там было многа фермераў у твідавых касцюмах.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
hype2 [haɪp] v. infml (up) (неадабральна) крыклі́ва рэкламава́ць; нахва́льваць, узно́сіць;
This movie has been much hyped, but it isn’t that good. Гэты фільм многа рэкламуюць, але ён таго не варты.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Абжо́ра ’чалавек, што многа есць’ (БРС, Бяльк., Касп.), рус. обжора, укр. обжора, ненажера да жэрці (гл.) < ob‑žьra < ob‑žьr‑ti.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Лагані́ць ’многа гаварыць попусту, абы-што’ (дзярж., Нар. сл., КТС, Л. Калюга), відавочна, запазычана з літ. /б- ginti ’нагаварыць (усялякіх небыліц)’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Нагокаць ’зрабіць многа’ (чач. Мат. Гом.). Экспрэсіўнае ўтварэнне ад гокаць ’стукаць, біць’, у аснове якога гукапераймальны выклічнік гок!, параўн. набу́хаць ’наліць’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
наве́яць сов., в разн. знач. наве́ять;
н. мно́га пшані́цы — наве́ять мно́го пшени́цы;
н. прахало́ду — наве́ять прохла́ду;
н. сум — наве́ять грусть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
абкла́сціся, ‑кладуся, ‑кладзешся, ‑кладзецца; ‑кладзёмся, ‑кладзяцеся; зак.
Палажыць вакол ці каля сябе многа якіх‑н. прадметаў. Абкласціся кнігамі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дуплі́сты, ‑ая, ‑ае.
Тое, што і дуплаваты. Дуплістае дрэва. □ Многа тут .. [шпакоў] у дуплістых таўшчэзных таполях і ліпах. Даніленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
е́зджаны, ‑ая, ‑ае.
1. Прывучаны для язды, аб’езджаны. Езджаны конь.
2. Па якім многа ездзілі; наезджаны. Езджаная дарога.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)