сшатрава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.
Зрабіць шатроўку зерня.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
уласка́віць, ‑ка́ўлю, ‑ка́віш, ‑ка́віць; зак., каго.
Зрабіць ласкавым, лагодным.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Насто́й 1 ’выцяжка з траў, раслін’ (Сл. ПЗБ), настойка ’настоеная на ягадах гарэлка’ (ТС), настоенка ’засыпаныя цукрам ягады’ (Ян.). Ад настойваць, настоіць ’зрабіць настой’; настоить водку ’зрабіць настойку з ягад, траў, пладоў’ (Растарг.), настая́цца ’доўга пастаяць’ і пад., да стаяць (гл.).
Насто́й 2 ’гной’ (ДАБМ). Ад настая́ць, стая́ць, параўн. стойла ’месца, дзе стаіць буйная рагатая жывёла’ і інш.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
wykonać
зак.
1. выканаць;
wykonać polecenie — выканаць даручэнне;
2. зрабіць;
wykonać ręcznie — зрабіць уручную
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Кама́м ’пюрэ’ (петрык., Мат. Гом.). Да ком, камы́ (гл.). Нязвыклая форма (!). Адсутнасць інфармацыі не дае магчымасці зрабіць іншыя высновы.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Пахутрава́ць (войны) ’забіць’ (браг., Мат. Гом.). З ⁺/ш- футраваць — зрабіць футрыну; апошняе з польск. futryna < futro < ням. Futter ’кажух’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
переуплотни́ть сов.
1. в разн. знач. пераўшчыльні́ць;
2. (сделать слишком твёрдым) зрабі́ць залі́шне (зана́дта) цвёрдым;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сдружи́ть сов. здружы́ць, зрабі́ць сябра́мі;
нас сдружи́ла совме́стная учёба нас здружы́ла (зрабі́ла сябра́мі) суме́сная вучо́ба;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
соблюсти́ сов.
1. (чистоту, порядок) захава́ць;
2. (правила, законы) вы́канаць, зрабі́ць (па пра́віле, па зако́не).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
абвастры́ць, ‑вастру, ‑вострыш, ‑вострыць; зак., што.
1. Зрабіць мацнейшымі, вастрэйшымі выяўленні пачуццяў, якасцей і пад. Абвастрыць пільнасць. □ Развагу і зрок абвастрыла ў дзеда разведка-хада. Колас. // Зрабіць цяжэйшым. Абвастрыць хваробу, боль.
2. Зрабіць больш напружаным, жорсткім (пра адносіны, супярэчнасці). Імперыялістычная вайна рэзка абвастрыла класавыя супярэчнасці, паскорыла наспяванне рэвалюцыі. «Весці».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)