Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
лю́стра1
(польск. lustro, ад іт. lustro)
1) адшліфаваная паверхня шкла, металу, здольная даваць адбіткі прадметаў, якія знаходзяцца перад ёю, а таксама спецыяльна зроблены прадмет з такой паверхняй;
2) перан. спакойная, гладкая паверхня вады;
3) перан. тое, што з’яўляецца адбіткам якіх-н. з’яў, працэсаў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
адсве́чваць, ‑ае; незак.
1. Адбіваючы святло, свяціцца, даваць водсвет. Конь прыціх, супакоіўся, ледзь адсвечвала нерухомая падкова.Лынькоў.// Адліваць колерам чаго‑н. або якім‑н. колерам. Золатам адсвечвала пажоўклае лісце вішняку.«Маладосць».
2. Адбівацца на чым‑н. Выгібы хваль, разварушаных лодкай, пабліскваюць, адсвечваюць на пясчаным дне.Брыль.[Міхалковіч:] Унь, бачыш, бляск. Гэта, мусіць, сонца ад шыб адсвечвае.Чорны.//перан. Адбівацца (у вачах, на твары — пра душэўны стан). Але ў [Рыгоравай] ухмылцы адсвечвала сур’ёзная ўвага да Ганны.Гартны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
трэ́скацца, ‑аецца; незак.
Утвараць, даваць трэшчыну, расколвацца. У сухмень, калі доўга не было дажджу, зямля на .. [сцяжыне] трэскалася, а ў непагадзь размоклы ад вільгаці глей угінаўся пад нагамі, злёгку падрыгваў.Навуменка.Зіма асцярожна пакіне белую байкавую коўдру на жытнюю рунь — не вымярзай, жытцо, не трэскайся, зямля.Ермаловіч./ Пра скуру рук, губ і пад. Ад .. [сонца] гарэла галава і смылелі шчокі, трэскаліся сухія вусны і сох у роце язык.Пташнікаў.// Разрывацца, лопацца. Пупышкі ліпы трэскаліся.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чай, род. ча́ю м., в разн. знач. чай;
кве́тачны ч. — цвето́чный чай;
мо́цны (сла́бы) ч. — кре́пкий (сла́бый) чай;
вячэ́рні ч. — вече́рний чай;
запрасі́ць на ч. — пригласи́ть на чай; пригласи́ть к ча́ю;
○ зялёны ч. — зелёный чай;
◊ дава́ць на ч. — дава́ть на чай
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
swear2[sweə]v.(swore, sworn)
1. ла́яцца;
swear at smb. ла́яць каго́-н.
2. кля́сціся, бажы́цца, прысяга́ць;
swear an oath прыма́ць прыся́гу, дава́ць кля́тву;
swear smth. (against smb.)дава́ць паказа́нні пад прыся́гаю; све́дчыць (супраць каго-н.);
swear by smb./smth. кля́сціся кім-н./чым-н.; бязме́жна ве́рыць каму́-н./чаму́-н.;
swear on the Bible клясці́ся на Бі́бліі
♦
swear blindinfml клясці́ся
swear in[ˌsweərˈɪn]phr. v. прыво́дзіць да прыся́гі;
swear in a witness прыво́дзіць све́дку да прыся́гі
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
on one’s own
informal
самасто́йна; на сваю́ адка́знасьць, на свае́ сро́дкі
He was on his own — Ён му́сіў сам сабе́дава́ць ра́ды
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
zúsagen
1.
vt абяца́ць; згаджа́цца, дава́ць зго́ду (на што-н.)
2.
vi падыхо́дзіць, падаба́цца, быць да гу́сту
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
éingeben
*vt
1) дава́ць (лякарства)
2) перан. наво́дзіць (на думку)
3) падава́ць (заяву)
4) камп. уво́дзіць да́ныя
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
éinräumen
vt
1) уступа́ць
2) дава́ць (права)
3) (in A) прыма́ць (куды-н.)
die Wóhnung ~ — абсталёўваць кватэ́ру
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)