падыгра́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каму-чаму.

Разм.

1. Нягромка сыграць, акампаніруючы каму‑н. [Жанчына] адапхнула да сцяны Пруткевіча і папрасіла Зынгу: — Падыграйце. — Зынга, гатовы, глянуў на яе. Жанчына заспявала. Чорны. Звінелі кантэле, цымбалы, Зурна старалася валынцы падыграць. Корбан. // Сваёй ігрой (на сцэне, у спорце) памагчы ігры партнёра.

2. перан. Падрабіцца, падладзіцца пад чые‑н. інтарэсы, настроі і пад. Будыка зноў засмяяўся, закрычаў: — Во, бачыце? Сіротка — як сіротка. А ў Івана вочы гараць. Зайздросціш? Прызнавайся. — Зайздрошчу, — падыграў Антанюк. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

БЕРН

(ням. Bern; франц. Berne),

горад, сталіца Швейцарыі. Адм. ц. кантона Берн, на р. Аарэ. 135 тыс. ж. (1990), з прыгарадамі 299 тыс. ж. (1989). Важны трансп. вузел. Міжнар. аэрапорт. Прам-сць: маш.-буд., радыёэлектронная, эл.-тэхн., прыладабуд., хім.-фармацэўтычная, швейная, паліграф., харчасмакавая, у т. л. шакаладная. Турызм. Ун-т. Музеі: Швейцарскі, Альпійскі, Паштовы, Гістарычны, Натуральнай гісторыі і інш. Абсерваторыя. Батанічны сад. У Берне штаб-кватэра Сусветнага паштовага саюза, Міжнар. саюза тэлесувязі, некаторых устаноў ААН.

Засн. ў 1191, у 1218 абвешчаны вольным імперскім горадам. У 1353 увайшоў у Швейц. канфедэрацыю. У 1415 да Берна далучаны Ааргау, у 1536 — Во (Ваат). У 1528 праведзена рэліг. Рэфармацыя. У 17 ст. алігархічная форма кіравання выклікала шматлікія хваляванні ў Берне і яго ваколіцах. У 1798 заняты франц. войскамі, Ааргау і Во атрымалі незалежнасць. З 1848 сталіца Швейцарыі. На пач. 20 ст. адзін з цэнтраў расійскай рэв. эміграцыі.

У старой частцы Берна часткова захаваліся крапасныя сцены і Гадзіннікавая вежа (15 ст.), рэгулярная сярэдневяковая планіроўка, барочная забудова 17—18 ст. Каларыт гораду надаюць аркады ніжніх паверхаў дамоў, рэнесансавыя скульпт. фантаны на плошчах і скрыжаваннях вуліц. Помнікі архітэктуры: царква дамініканцаў (каля 1290), ратуша (1406—17) з рэнесансавай вежай (16 ст.), сабор Санкт-Вінцэнц (1421—1588, арх. М.Энзінгер, С.Гурдэр, Д.Гайнц, вітражы 15 ст.), барочная царква св. Духа (1726—29, арх. Г.Шыльдкнехт), багадзельня (1735—41), Корнгаўз (1711—16, арх. Г.Дзюнц), палац Эрлагергоф (1752), атэль дэ Мюзік і старая гаўптвахта (1767, абодва арх. Н.Шпрунглінг), парламент (1852—1901; неакласіцызм, арх. Г.Аўэр).

т. 3, с. 118

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

абкру́чванне ср.

1. обма́тывание; окру́чивание;

2. (чым) обёртывание, обвёртывание, завёртывание (во что);

1, 2 см. абкру́чваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наабіва́ць сов. (во множестве)

1. оби́ть; обши́ть;

2. сбить, оби́ть;

1, 2 см. абабі́ць 1, 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

навыбіра́ць сов. (во множестве)

1. вы́брать; извле́чь; избра́ть;

2. отобра́ть;

1, 2 см. вы́браць 1, 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надастава́ць сов. (во множестве)

1. доста́ть, вы́нуть;

2. извле́чь, удали́ть;

1, 2 см. даста́ць 2, 3

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

назаго́ртваць сов. (во множестве)

1. загрести́;

2. заверну́ть, обверну́ть, оберну́ть;

1, 2 см. загарну́ць 1, 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

назбіва́ць сов. (во множестве)

1. сбить; сшиби́ть;

2. сбить, сколоти́ть;

1-2 см. збіць 1, 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

назвіва́ць сов. (во множестве)

1. свить;

2. смота́ть;

3. смота́ть;

4. свить;

1-4 см. звіць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

напазыча́ць сов. (во множестве)

1. (взять взаймы, в долг) заня́ть; позаи́мствовать;

2. (кому) одолжи́ть, ссуди́ть (кого)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)