Verbum

заме́на, -ы, мн. -ы, -ме́н, ж.

1. гл. замяніць.

2. Той, хто (або тое, што) замяняе каго-, што-н.

Знайсці сабе замену.

заслу́хацца, -аюся, -аешся, -аецца; зак.

Слухаючы што-н., захапіцца, забыць на ўсё.

Так цікава расказвае, што заслухаешся.

|| незак. заслу́хвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

заслу́хаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што.

Выслухаць тое, што абвяшчаецца публічна.

З. справаздачу.

З. дакладчыка.

|| незак. заслу́хваць, -аю, -аеш, -ае.

заста́віць², -та́ўлю, -та́віш, -та́віць; зак., каго (што) з інф.

Прымусіць рабіць што-н.

З. пайсці да доктара.

|| незак. застаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

ПАПРАРАЗÁЦЬ, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.

Прарэзаць што-н. у многіх месцах, прарэзаць усё, многае.

П. абрус.

П. праёмы для акон.

акрылі́ць, акрылю́, акры́ліш, акры́ліць; акры́лены; зак., каго-што (высок.).

Тое, што і натхніць.

|| незак. акрыля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. акрыле́нне, -я, н.

атаяса́міць, -млю, -міш, -міць; -млены; зак., каго-што (кніжн.).

Тое, што і атоесніць.

|| незак. атаяса́мліваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. атаяса́мліванне, -я, н.

балазе́, злуч. далучальны (разм.).

Далучае сказы з дадатковымі паведамленнямі, па знач. адпавядае словазлучэнням «тым больш што», «добра што».

Вучыся, б. ёсць умовы.

аббе́гаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што.

Тое, што і абабегчы (у 3 знач.).

А. знаёмых.

|| незак. аббяга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

абкары́ць, -кару́, -ко́рыш, -ко́рыць; -ко́раны; зак., што.

Тое, што і акарыць.

А. бервяно.

|| незак. абко́рваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. абко́рванне, -я, н.