Verbum

ве́снік, ‑а, м.

Тое, што і вястун. Прыбег прамень, ад сонца ясны веснік, І абвясціў людзям: вясна ідзе. Пушча.

іберы́йцы, ‑аў; адз. іберыец, ‑рыйца, м.; іберыйка, ‑і, ДМ ‑рыйцы; мн. іберыйкі, ‑рыек; ж.

Тое, што і іберы.

іудзе́йскі, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да Іудзеі, іудзеяў, належыць ім. Іудзейскае веравызнанне.

2. Тое, што і яўрэйскі.

калі́ф, ‑а, м.

Тое, што і халіф.

•••

Каліф на час (іран.) — пра чалавека які займеў уладу на кароткі час.

гік, ‑у, м.

Разм. Тое, што і гіканне. Выстраіліся [людзі] ў шэраг і.. з гікам вылецелі з-за скалы. Маўр.

затупе́ць, ‑ее; зак.

Разм. Тое, што і затупіцца. Пад крывою сахой Затупелі нарогі, Камянямі ляглі Па шнурах дзірваны. Броўка.

зачарне́цца, ‑еецца; зак.

Тое, што і зачарнець. Каля калодзежа зачарнелася нейчая фігура. Колас. Першыя праталіны зачарнеліся на палях. Лынькоў.

збано́к, ‑нка, м.

Невялікі збан; тое, што і збан. Волечка даставала з паліцы збанок і накрывала яго цадзілкай. Чорны.

зля́мчыцца, ‑чыцца; зак.

Тое, што і злямцавацца. Блішчастая гладкая поўсць.. на баках ад заўсёднага ляжання злямчылася і парыжэла. Ляўданскі.

зне́куль, прысл.

Разм. Тое, што і аднекуль. І бягуць, і бягуць знекуль хвалі, без канца, без пачатку бягуць. Машара.