папля́жыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак., каго-што.

Разм. Спляжыць усё, многае або ўсіх, многіх. Папляжыць лясы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папрыву́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

Прывучыць да чаго‑н. усіх, многіх. Папрывучваць дзяцей да акуратнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папрыма́звацца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

Разм. Прымазацца, прымкнуць да каго‑, чаго‑н. — пра ўсіх, многіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасляпі́ць, ‑сляплю, ‑слепіш, ‑слепіць; зак., каго-што.

1. Асляпіць усіх, многіх.

2. Зрабіць слепаватымі (пра вочы).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паспавіва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

Спавіць усіх, многіх (гл. спавіць у 1 знач.). Паспавіваць немаўлятак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасціска́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Сціснуць усё, многае або ўсіх, многіх. Пасціскаць бярвенне дротам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прагайда́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае і праго́йдаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Гайдаць, гойдаць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асаблі́васць, ‑і, ж.

Характэрная, адметная ўласцівасць, якасць, прыкмета каго‑, чаго‑н. Псіхічныя асаблівасці чалавека. Асаблівасці правапісу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пашчыка́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм. Тое, што і пашчыпаць (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераафо́рміць, ‑млю, ‑міш, ‑міць; зак., каго-што.

Аформіць яшчэ раз, паўторна або нанава, іначай. Перааформіць пуцёўку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)