Verbum

мотабалі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Спартсмен, які займаецца мотаболам.

мотабо́л, -а, м.

Спартыўная камандная гульня: футбол на матацыклах.

|| прым. мотабо́льны, -ая, -ае.

мотаго́нкі, -нак, адз. мотаго́нка, -і, ж.

Гонкі на матацыклах.

мотаго́ншчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Спартсмен, які ўдзельнічае ў мотагонках.

|| ж. мотаго́ншчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

мотадро́м, -а, мн. -ы, -аў, м.

Месца, пляцоўка са спецыяльнымі прыстасаваннямі для спаборніцтваў па матацыклетным спорце і выпрабаванняў матацыклаў.

|| прым. мотадро́мны, -ая, -ае.

мотапехаці́нец, -нца, мн. -нцы, -нцаў, м.

Ваеннаслужачы мотапяхоты.

мотапяхо́та, -ы, ДМ -хо́це, ж.

Матарызаваная пяхота.

|| прым. мотапяхо́тны, -ая, -ае.

мотаро́лер, -а, мн. -ы, -аў, м.

Від лёгкага матацыкла з коламі малога дыяметра і з рухавіком, размешчаным ззаду сядла ці пад ім.

|| прым. мотаро́лерны, -ая, -ае.

мо́ташна, безас., у знач. вык., каму.

1. Млосна, нядобра (пра стан здароўя).

2. перан. Агідна, прыкра.

Слухаць м.

мо́ташны, -ая, -ае.

1. Ад якога становіцца моташна.

М. пах.

2. перан. Агідны, цяжкі і прыкры.

|| наз. мо́ташнасць, -і, ж.