Verbum

разга́р, -у, м.

Пара самага высокага развіцця, самага моцнага праяўлення чаго-н., момант найвышэйшага напружання ў развіцці чаго-н.

У разгары пасяўная.

Вясна ў разгары.

трохсотго́ддзе, -я, н.

1. Прамежак часу тэрмінам у трыста гадоў.

2. чаго. Гадавіна чаго-н., што адбылося трыста гадоў таму назад.

|| прым. трохсотгадо́вы, -ая, -ае.

углыбіню́, прысл. і прыназ. з Р.

1. прысл. Углыб чаго-н., унутр.

Паплавок пайшоў у.

2. прыназ. У што-н., унутр чаго-н.

У. лесу.

узбо́ч, прысл. і прыназ. з Р.

На нейкай адлегласці ад чаго-н., у баку ад чаго-н.

Ён ішоў у.

У. насыпу стаяла група людзей.

узыхо́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; незак.

1. гл. узысці.

2. да чаго. Весці свой пачатак, паходжанне ад чаго-н.

Сучасны беларускі алфавіт узыходзіць да стараславянскай азбукі.

уласці́вы, -ая, -ае; каму-чаму.

Які характэрны для каго-, чаго-н., з’яўляецца ўласцівасцю, якасцю каго-, чаго-н.

З уласцівай яму працавітасцю.

Чалавеку ўласціва (прысл.) памыляцца.