амяла́, ‑ы, ж.

Шматгадовая вечназялёная расліна з белымі ядавітымі ягадамі, якая паразітуе на дрэвах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бальзамі́на, ‑ы, ж.

Аднагадовая пакаёвая і садовая расліна сямейства бальзамінавых з яркімі ружовымі кветкамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бра́таўка, ‑і, ДМ ‑таўцы; Р мн. ‑тавак; ж.

Аднагадовая травяністая расліна сямейства залознікавых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бузіна́, ‑ы, ж.

Дрэвавая ці кустовая расліна сямейства бружмелевых з чырвонымі або чорнымі ягадамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бяго́нія, ‑і, ж.

Дэкаратыўная, трапічная і субтрапічная расліна сямейства бягоніевых з прыгожым пярэстым лісцем.

[Ад уласнага імя.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вадапе́рыца, ‑ы, ж.

Вадзяная шматгадовая травяністая расліна сямейства першакветных, сцяблы якой сцелюцца пад вадой.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кірказо́н, ‑у, м.

Шматгадовая травяністая расліна або дрэвападобная ліяна сямейства кірказонавых з сэрцападобным лісцем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ку́зіка, ‑і, ДМ ‑зіцы, ж.

Кармавая караняплодная расліна, гібрыд бручкі з кармавой капустай.

[Эст.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мандраго́ра, ‑ы, ж.

Паўднёвая травяністая расліна, карэнішча якой нагадвае чалавечую фігуру; выкарыстоўваецца ў медыцыне.

[Грэч. mandragoras.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зя́бер, ‑бру, м.

Аднагадовая травяністая расліна сямейства губакветных з жоўтымі ці пурпурова-чырвонымі кветкамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)