мнагадо́мны, ‑ая, ‑ае.

У выразе: мнагадомныя расліны — расліны, у якіх, акрамя звычайных двухполых кветак, ёсць і аднаполыя. Грэчка — мнагадомная расліна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нут, ‑у, М нуце, м.

Аднагадовая або шматгадовая расліна сямейства бабовых, зерне якой ідзе ў ежу і на корм жывёле.

[Тат. нохут.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пылю́шнік, ‑у, м.

Шматгадовая травяністая расліна сямейства казяльцовых з перыстарассечаным лісцем, дробнымі жаўтаватымі ці ружова-бэзавымі кветкамі са шматлікімі тычынкамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ра́мі, нескл., н.

Субтрапічная расліна сямейства крапіўных, з доўгім і моцным валакном, якое ідзе на вытворчасць тэкстыльных вырабаў асаблівай трываласці.

[Малайск.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рыжа́к, ‑а, м.

Травяністая расліна сямейства крыжакветных з жоўтымі кветкамі, з семя якой здабываюць алей у асноўным для тэхнічных мэт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

све́тнік, ‑у, м.

1. Шматгадовая травяністая расліна сямейства гваздзіковых з ружовымі, радзей белымі кветкамі; гарыцвет.

2. Тое, што і адоніс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сні́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Шматгадовая травяністая расліна сямейства парасонавых з буйнымі лісцямі і белымі кветкамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чуфа́, ‑ы, ж.

Адна- або шматгадовая травяністая расліна сямейства асаковых, клубні якой ужываюцца ў харчовай і кандытарскай прамысловасць земляны міндаль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ша́льнік, ‑у, м.

Шматгадовая травяністая ядавітая расліна сямейства шальнікавых з авальным лісцем і дробнымі белавата-ружовымі кветкамі, сабранымі ў суквецці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

насе́ннік, -а, мн. -і, -аў, м. (спец.).

1. Расліна або яе плод, пакінуты на насенне.

Агурок-н.

2. Участак, прызначаны для вырошчвання раслін на насенне (спец.).

|| ж. насе́нка, -і, ДМ -нцы (да 1 знач.; разм.).

Бульба-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)