Verbum

скаро́чаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад скараціць.

2. у знач. прым. Які з’яўляецца вынікам скарачэння; меншы. Скарочаны рабочы дзень. Займацца па скарочанай праграме. Выдаць аповесць у скарочаным выглядзе.

3. у знач. прым. Названы коратка, абазначаны пачатковымі літарамі, часткай слова або больш кароткім словам. Скарочанае слова. □ Ад ранейшага мала чаго засталося ў .. [Паходні] — хіба тая ж весялосць у гаворцы і звычка зваць .. [Марынку] скарочаным імем: Мара. Хадкевіч.

паклы́чаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад паклычыць.

2. у знач. прым. Ускудлачаны, пакамечаны. Раіса Андрэеўна пяшчотна пацалавала Сярожу, расчасала на галоўцы белыя паклычаныя валасы. Гроднеў.

падгарэ́лы, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. незал. пр. ад падгарэць.

2. у знач. прым. Які падгарэў. Гарэла газнічка, трашчаў за печчу цвыркун, пахла паранкаю і падгарэлаю бульбаю. Грахоўскі.

нала́джаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад наладзіць.

2. у знач. прым. Добра арганізаваны. Наладжаная праца. □ Наладжаную плынь школьных заняткаў нечаканым чынам парушыў Іван Анцыпік. Колас.

прыспа́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад прыстаць.

2. у знач. прым. Са слядамі сну. Празрыстасць бліскучага сонца і яркая зелень.. асляпілі Зосіны прыспаныя вочы. Гартны.

пато́нчаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад патанчыць.

2. у знач. прым. Вытанчаны, тонкі. Самы лепшы і самы патончаны густ тут не знойдзе ніякай заганы. Дубоўка.

прагрэсі́руючы,

1. ‑ая, ‑ае. Дзеепрым. незал. цяпер. ад прагрэсіраваць.

2. ‑ая, ‑ае; у знач. прым. Які ўзмацняецца, павялічваецца, рухаецца ўперад. Прагрэсіруючая хвароба.

3. Дзеепрысл. незак. ад прагрэсіраваць.

ашало́млены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад ашаламіць.

2. у знач. прым. Збянтэжаны, разгублены. Рая ўзяла з буфета вафлю, здзіўлена, пільна паглядзела на ашаломленага бацьку. Карпаў.

перапа́лены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад перапаліць.

2. у знач. прым. Які перапаліўся, сапсаваўся ад празмернага награвання. На папялішчы .. валяліся перапаленыя балеі, каструлі, бляха... Якімовіч.

перапало́ханы, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад перапалохаць.

2. у знач. прым. Які выказвае, адлюстроўвае перапалох. Перапалоханы голас. Перапалоханыя вочы. □ [Іван] рабіў міну зусім перапалоханага чалавека. Колас.