падгарэ́лы, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. незал. пр. ад падгарэць.
2. у знач. прым. Які падгарэў. Гарэла газнічка, трашчаў за печчу цвыркун, пахла паранкаю і падгарэлаю бульбаю. Грахоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)