апяку́нства, ‑а, н.

1. Абавязкі па апецы. Узяць каго‑н. пад сваё апякунства.

2. перан. Дакучлівы клопат аб кім‑н., нагляд за кім‑н. Аднак Сяргей не змог доўга цярпець такога апякунства і ўмяшання ў яго сямейныя, справы. Рамановіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зацкава́ць (кім каго) сов., охот., перен. затрави́ть;

з. ваўка́ — затрави́ть во́лка;

з. сумле́ннага чалаве́ка — затрави́ть че́стного челове́ка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прае́хацца сов. прое́хаться; прокати́ться;

◊ п. па кім-не́будзь — прое́хаться на че́й-л. счёт (по чьему́-либо а́дресу)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лаке́й

(фр. laquais)

1) слуга;

2) перан. асоба, якая падхалімнічае, выслужваецца перад кім-н.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

Пасачы́ць ’атрымаць у спадчыну’, ’быць падобным’ (КЭС, лаг.; Сл. ПЗБ), ’пашукаць’ (Касп.). Да сачы́ць < прасл. sočiti ’праследаваць (звера)’ > ’ісці ўслед’. Блізкія да бел. значэнні ў літ. sèkti ’сачыць’, ’ісці следам за кім-н.’, ’пераймаць’, ’наследаваць’, лат. sekot ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Прытвара́цца, прытвары́цца ’прыкінуцца’ (ТСБМ), прітвыря́цца ’прыкідвацца’ (Бяльк.); параўн. укр. притвори́тися, рус. притворя́ться, славац. pritvoriť sa, серб.-харв. прѝтворица ’прытворшчык(ца), крывадушнік(ца)’. Да твар, твары́ць (гл.). Першаснае значэнне ’стаць падобным да некага, зрабіцца кім-небудзь’ (параўн. Махэк₂, 662).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

cahoots [kəˈhu:ts] n. :

♦ be in cahoots (with smb.) infml быць у змо́ве (з кім-н.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

despondent [dɪˈspɒndənt] adj. (about, over) марко́тны; тужлі́вы; су́мны;

feel despondent about smb. сумава́ць па кім-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

distrust​1 [dɪsˈtrʌst] n. (of) недаве́р; сумне́нне, падазро́насць;

hold smb. in distrust сумнява́цца ў кім-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

hobnob [ˈhɒbnɒb] v. infml вадзі́ць дру́жбу; зна́цца (асабліва з кім-н. багатым, знакамітым і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)