проде́лать​II сов.

1. (выполнить, совершить) прарабі́ць; (провести) праве́сці;

2. (показать что-л.) разг. зрабі́ць; паказа́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

проти́вно​I предлог с дат., книжн. су́праць, супро́ць (чаго);

поступи́ть проти́вно со́вести зрабі́ць су́праць (супро́ць) сумле́ння.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

укори́ть сов. дакары́ць; (упрекнуть) зрабі́ць за́кід (каму); (попрекнуть) папікну́ць (каму, каго, чым), упікну́ць (каму, каго, чым).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

Згрэйзаць ’зрабіць, напісаць абы-як’ (Сл. паўн.-зах.). Параўн. літ. grevezóti ’тс’ (Сл. паўн.-зах., 2, 296), а таксама greĩtai ’хутка’ (гл. грэйма).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Наке́рзаць ’зрабіць абы-як’ (шчуч., Сцяшк. Сл.). Да кёр‑ заць ’плесці няўмела’, згодна з Лаўчутэ (Балтызмы, 67), з літ. kerzinti, kerzėnti ’марудна рухацца’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Папярэ́дзіць ’загадзя паведаміць каму-небудзь пра што-небудзь; загадзя ліквідаваць тое, што пагражае; зрабіць што-небудзь раней каго-небудзь’ (ТСБМ). Да пе́рад (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Перачу́хліць ’зрабіць неахайна, абы-як’ (Жыв. сл.). Да пераціх) і чухліць, якое ўзыходзіць да выклічнікаў пух! ці ’чухель! чухіль/, што выражаюць хуткія рухі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Про́шыб ’памылка’ (Сцяшк. Сл.). Дэрыват з нулявым суфіксам ад дзеяслова *прашыбаць, параўн. рус. прошиби́ть ’прабіць, праламіць’, ’памыліцца, зрабіць промах’. Да шыбаць, ашыбаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Скляпі́цца ‘пакрыцца тонкім лядком’ (Скарбы), скляпля́цца ‘зацягвацца лёдам’ (Сцяшк.). З польск. sklepić się ‘зрабіць скляпенне; закрыцца, зацягнуцца’ (Астроўскі, ABSl, 29, 153). Гл. склеп.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

абме́р, -ру м., в разн. знач. обме́р;

зрабі́ць а. жылпло́шчы — сде́лать обме́р жилпло́щади;

не дапуска́ць ~ру пакупніка́ — не допуска́ть обме́ра покупа́теля

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)