этнагеагра́фія, -і, ж.
Навуковая дысцыпліна, што знаходзіцца на стыку этнаграфіі з геаграфіяй і вывучае размяшчэнне этнічных супольнасцей, асаблівасці іх рассялення і тэрытарыяльных узаемаадносін у цеснай залежнасці ад сацыяльна-эканамічных, палітычных, прыродных і іншых фактараў.
|| прым. этнагеаграфі́чны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
прамі́ж предлог с род., реже с твор., прост. проме́ж, проме́жду;
праве́зці п. двух дубо́ў (двума́ дуба́мі) — провезти́ проме́ж (проме́жду) двух дубо́в (двумя́ дуба́ми);
знахо́дзіцца п. нас — находи́ться проме́ж нас
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
Асяро́ддзе. Утворана прэфіксальна-суфіксальным шляхам ад кораня, прадстаўленага ў слове сярэдзіна (гл.); *o‑serd‑ьje. Пазней утвараецца і слова асяродак ’цэнтр. стрыжань’ таксама з цыркумфіксам, аднак у гэтым выпадку прэфікс фактычна ўтрачвае значэнне; магчыма, першапачатковае значэнне слова асяродак было такое ж, як і асяроддзе, што тлумачыць прэфіксальнае а‑. Тады асяродак ’тое, што знаходзіцца вакол сярэдзіны’ > ’тое, што знаходзіцца ў сярэдзіне’. Аналагічныя словы і значэнні ва ўкраінскай мове.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ветраць ’прасушвацца, праветрывацца, знаходзіцца на ветры’ (КТС), вятрэ́ець (безасаб.) ’знаходзіцца, сушыцца на ветры’ (Нас.), рус. кастр. ве́трять ’сохнуць на ветры’; ’засыхаць, чарствець (аб хлебе)’; ’віцца на ветры’, чэш. větrati распадацца, выветрывацца (аб скале)’. Непераходны дзеяслоў стану, утвораны ад назоўніка větrь (гл. вецер) і суфікса ‑a‑ti, які пасля быў выцеснены прадуктыўным суф. ‑i‑ti (< ‑ě‑tі), гл. ветрыць 1. Да яго семантычна блізка стаіць бел. пятрэ́ць ’сохнуць’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
брадзі́шча Месца, дзе знаходзіцца брод цераз раку (Грыг. 1850).
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
загуме́нны, ‑ая, ‑ае.
Які знаходзіцца за гумном, за гумнамі. Мінуў .. [Няміра] платы і выйшаў на загуменную дарогу. Чорны.
•••
Варона загуменная гл. варона.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
блакірава́ны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад блакіраваць.
2. у знач. прым. Які знаходзіцца ў блакадзе, ахоплены блакадай. Блакіраваны горад.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
балга́рскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да Балгарыі, балгараў. // Які знаходзіцца ў Балгарыі. Балгарская Акадэмія навук. // Выраблены ў Балгарыі. Балгарскія сувеніры.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дырэ́кцыя, ‑і, ж.
Кіруючы орган прадпрыемства, установы на чале з дырэктарам. Дырэкцыя завода. Дырэкцыя тэатра. // Памяшканне, дзе знаходзіцца кіраўніцтва прадпрыемства, установы.
[Ад лац. directio — кірунак.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дэзарганізава́ны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад дэзарганізаваць.
2. у знач. прым. Які знаходзіцца ў стане дэзарганізацыі. Дэзарганізаваныя сілы ворага.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)