dodawać
1. дадаваць, дабаўляць, прыбаўляць;
2.
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
dodawać
1. дадаваць, дабаўляць, прыбаўляць;
2.
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
ГА́ЗАВАЯ ПРАМЫСЛО́ВАСЦЬ,
галіна паліўна-энергетычнага комплексу, якая ўключае разведку, распрацоўку і эксплуатацыю радовішчаў газаў прыродных,
Выкарыстанне прыродных гаручых газаў («вечных агнёў») вядома са
Асновай сучаснай газавай прамысловасці з’яўляецца прыродны
Транспарціроўка газу ад радовішча да спажыўца ажыццяўляецца па магістральных газаправодах (з дапамогай устаноўленых на іх газаперапамповачных агрэгатаў), агульная працягласць якіх у свеце 750
На Беларусі газавая прамысловасць развіваецца з 1960-х
Прыродны
С.М.Зайцаў.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
по́мпа 1, ‑ы,
Прыстасаванне, якім пампуюць вадкасць або
по́мпа 2,
Непраўдзівая, паказная пышнасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вуглякі́слы
вуглякі́слы
вуглякі́слае жале́за kóhlensaures Éisen;
вуглякі́слая мінера́льная крыні́ца Sáuerbrunnen
вуглякі́слыя ва́нны Karbónsäurebäder
вуглякі́слыя со́лі Karbonáte
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
газавалюме́трыя
(ад
метад колькаснага аналізу, пры якім вызначальны кампанент ператвараюць у газападобнае злучэнне і вымяраюць яго аб’ём.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
газатро́н
(ад
двухэлектронны іонны прыбор, напоўнены інертным газам або парай ртуці, які служыць для ператварэння пераменнага электрычнага току ў пастаянны.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
фасге́н
(ад
ядавіты бясколерны
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
БАРЫ́САЎСКІ ЗАВО́Д АЎТАТРА́КТАРНАГА ЭЛЕКТРААБСТАЛЯВА́ННЯ.
Пабудаваны ў 1958—59 у
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
discharge2
1. разгружа́ць (што
2.
3.
4. выпла́чваць (даўгі)
5. (from) звальня́ць (з працы, з арміі); выпі́сваць; выпі́свацца (з бальніцы)
6.
7. спуска́ць (
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
слезаце́чны
1. (пра вочы) tränend;
2. (які абумоўлівае выдзяленне слёз) tränenerregend, tränenerzeugend, Áugenreiz-;
слезаце́чнае атру́тнае рэ́чыва
слезаце́чны
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)