стальны́, ‑ая, ‑ое.

1. Які мае адносіны да сталі, звязаны з апрацоўкай і збытам сталі. Завод спецыялізуецца па стальному ліццю. «Маладосць». // Зроблены са сталі. Стальны нож. □ [Танк] закружыўся на адной гусенічнай стальной стужцы і задыміў. Машара. Заўтра выйду на золку Я да рэек стальных і сустрэну сяброўку Між людзей дарагіх. Прыходзька.

2. Падобны колерам на сталь, светла-шэры з адлівам. Пані Свідэрская ўся аж скаланулася, заўважыўшы ў .. [вачах незнаёмага] стальны, бязлітасны бляск. Паслядовіч. Вада ў рэчцы як бы пагусцела і пабыла стальны адліў. Карпаў.

3. перан. Моцны, дужы. Стальныя мускулы. □ Ён [дзяцел] стальную Дзюбу мае, Караедаў Ён знішчае. Дзеружынскі. [Дым:] — На лабавых, казаў .. [камандзір звяна], можа весці бой толькі сапраўдны знішчальнік са стальнымі нервамі. Алешка. // Стойкі, непахісны. Стальная кагорта. □ Да бою ўстаюць каталонцы, Стальныя ідуць батальёны. Купала. Камсамольцы, арлы маладыя, Непакорны, адважны народ. Сілай — мужныя, воляй — стальныя, — Мы гатовы ва ўсякі палёт. Тарас. // Які выражае цвёрдасць, рашучасць. — Што ж ты, Рытачка, рабіла? — панізіўшы голас, у якім зазвінелі стальныя ноткі, запытаўся Валодзя. Даніленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перамо́вы мн

1. Verhándlungen pl, Unterhándlungen pl; Unterrédungen pl; Rücksprache f -, -n (нарада);

дыпламаты́чныя перамо́в diplomátische Vehándlungen;

гандлёвыя перамо́в Geschäftsverhandlungen pl, geschäftliche Unterrédungen pl;

папярэ́днія перамо́в Vórverhandlungen pl;

гато́ўнасць да перамо́ваў Verhándlungsbereitschaft f -, Verhándlungswille m -ns;

уступі́ць у перамо́вы in Unterhándlungen tréten*, Unterhándlungen ánbahnen [ánknüpfen, áufnehmen*];

ве́сці перамо́вы unterhándeln vi, verhándeln vi, Verhándlungen führen;

шля́хам перамо́вваў auf dem Verhándlungswege;

перапыні́ць перамо́вы die Verhándlungen ábbrechen*;

закулі́сныя перамо́вы Gehéimverhandlungen pl; Kúhhandel m -s (разм);

2. (размова) Gespräch n -(e)s, -e;

міжнаро́дныя перамо́вы па тэлефо́не Férngespräch n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

дыску́сія ж Diskussión f -, -en; Bespréchung f -, -en; Erörterung f -, -en; Áussprache f -, -n (абмен думкамі);

разгарну́ць дыску́сію éine Diskussión in Gang bríngen*;

адкры́ць дыску́сію пасля́ дакла́да nach dem Vórtrag éine Diskussión eröffnen;

ажы́ўленая дыску́сія éine lébhafte Diskussión;

бу́рная дыску́сія éine stürmische Diskussión;

дзелава́я дыску́сія éine sáchliche Diskussión;

ве́сці дыску́сію éine Diskussión führen [léiten];

спыні́ць дыску́сію éine Diskussión ábbrechen*;

прыня́ць удзе́л у дыску́сіі sich an der Diskussión betéiligen; sich zur Diskussión mélden;

вы́несці на дыску́сію zur Diskussión stéllen (што-н A)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

гаварыць, казаць, гаманіць / ціха, невыразна: мармытаць, муркаць, гугнець, гугнявіць / абменьваючыся думкамі: гутарыць, размаўляць, перагаворвацца, перамаўляцца, субяседнічаць; баіць, балбатаць, балабоніць, балабаніць, прастарэкаваць, лепятаць, лапатаць, ляпаць, пляскаць, бурчаць, плявузгаць, вякаць, чаўпці, вярзці (разм.); красамоўнічаць (разм. іран.) / абменьваючыся думкамі: зюзюкаць, дудукаць, тарабарыць, балакаць, сакрэтнічаць / на незразумелай мове: гергетаць (разм.); гуторыць, талкаваць, дзейкаць (абл.); выступаць, спяваць, трашчаць, барабаніць, бубніць, трубіць, гусці, рэзаць, сыпаць, плесці, несці, гарадзіць, малоць (перан.); брахаць, гаўкаць (перан., груб.) □ весці размову, весці гутарку, мець гутарку, весці гамонку, трымаць гаворку, перакідвацца словамі, трубіць у вушы, званіць ва ўсе званы, біць у бубен, распускаць язык, часаць язык, мазоліць язык, малоць языком, трапаць языком, мянціць языком, мянташыць языком, пераліваць з пустога ў парожняе, тачыць лясы, тачыць балясы, разводзіць балясы, разводзіць балачкі, разводзіць тары-бары

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

лі́нія ж., в разн. знач. ли́ния; (граница, предел — ещё) черта́;

перпендыкуля́рная л. — перпендикуля́рная ли́ния;

чыгу́начная л. — железнодоро́жная ли́ния;

перадава́я л. — передова́я ли́ния;

л. падзе́лу — ли́ния разде́ла;

л. палёту ку́лі — ли́ния полёта пу́ли;

генера́льная л. — генера́льная ли́ния;

право́дзіць лі́нію — проводи́ть ли́нию;

л. паво́дзін — ли́ния поведе́ния;

○ аўтаматы́чная л. — автомати́ческая ли́ния;

дэмаркацы́йная л. — демаркацио́нная ли́ния;

ко́нтурная л. — ко́нтурная ли́ния;

ло́маная л. — мат. ло́маная ли́ния;

л. агню́ — ли́ния огня́;

чырво́ная л. — архит. кра́сная ли́ния;

◊ ве́сці (гнуць) сваю́ лі́нію — вести́ (гнуть) свою́ ли́нию;

ісці́ па лі́ніі найме́ншага супраціўле́ння — идти́ по ли́нии наиме́ньшего сопротивле́ния

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

flíegen

*

1.

vi (s)

1) лётаць, лята́ць

in die Luft ~ — узарва́цца, вы́бухнуць

2) імклі́ва мча́цца, ляце́ць

vom Platz ~ — уско́чыць з ме́сца

j-m in die Árme ~ — кі́нуцца каму́-н. у абды́мкі

2.

vt ве́сці (самалёт), пілатаваць

der Flíeger fliegt díese Maschíne zum érsten Mal — лётчык пілату́е гэ́ты самалёт у пе́ршы раз

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Gespräch

n -(e)s, -e размо́ва, гу́тарка

ein ~ mit j-m ánknüpfen, mit j-m ins ~ kómmen* — завяза́ць размо́ву [гу́тарку] з кім-н.

sich ins ~ éinlássen* — уступі́ць у размо́ву

das ~ auf etw. (A) bríngen* — заве́сці размо́ву аб чым-н.

das ~ geht aus — размаўля́ць больш няма́ пра што

~e führen — ве́сці [право́дзіць] размо́вы [гу́таркі]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Krieg

m -(e)s, -e вайна́

éinen ~ áuslösen — распалі́ць вайну́

éinen ~ erklären — аб’яві́ць вайну́

in den ~ zíehen* — ісці́ на вайну́

~ bis aufs Mésser — вайна́ не на жыццё, а на смерць

den ~ entfésseln — развяза́ць вайну́

den ~ führen — ве́сці вайну́

zum ~(e) rüsten — узбро́йвацца, рыхтава́цца да вайны́

zum ~ tréiben* — уця́гваць у вайну́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

nieść

зак.

1. несці;

2. несці; імчаць;

3. весці; накіроўваць;

4. несці; прыносіць;

nieść pociechę — суцяшаць;

nieść komu pomoc — дапамагаць каму;

5. прыносіць; даваць;

nieść życie w ofierze — прыносіць у ахвяру жыццё; ахвяраваць жыццём;

6. абвяшчаць;

wieść niesie, że ... — кажуць, што...;

7. біць; страляць;

strzelba niesie daleko — стрэльба далёка б’е

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

pędzić

незак.

1. гнаць;

pędzić konie do wody — гнаць каней да вады;

pędzić kogo do roboty перан. прымушаць працаваць каго;

2. імчацца;

pędzić co koń wyskoczy — імчацца з усіх сіл;

3. гнацца;

pędzić za kim — гнацца за кім;

4. гнаць;

pędzić wódkę — гнаць самагонку;

pędzić życie burzliwe — весці бурнае жыццё

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)