кро́кус, ‑у, м.
1. Травяністая паўднёвая расліна сямейства касачовых; шафран (у 1 знач.).
2. Парашок вокісу жалеза шафранавага колеру, які скарыстоўваюць для паліроўкі шкла, металаў і пад.
[Лац. crocus.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кружны́, ‑ая, ‑ое.
Абходны, акольны, больш далёкі (пра шлях, дарогу і пад.). Кружная дарога. □ [Марцаліс] не пайшоў напрасткі, а выбраў кружны шлях — больш доўгі і больш пэўны. Шыцік.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прымата́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што і чаго.
1. Прымацаваць што‑н. да чаго‑н. ніткамі, дротам і пад.
2. Дадаць, наматаўшы яшчэ. Прыматаць нітак да клубка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыхадны́, ‑ая, ‑ое.
Такі, які прыходзіць куды‑н. для выканання сваіх абавязкаў, для лячэння і пад., але не знаходзіцца пастаянна на гэтым месцы. Прыхадная нянька. Прыхадныя хворыя.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пурга́, ‑і, ДМ ‑рзе, ж.
Моцная снегавая завея, завіруха. Гудзе, свішча, вые лютая паўночная пурга. Бяганская. Разбілі, расцерлі судн[а] .. ільдзіны Пад ярасны скогат пургі, непагоды... Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
расканвертава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.
Раскрыць, распячатаць (канверт, пакет і пад.). Рэвін .. акуратна расканвертаваў [пакет], дастаў аддрукаваную на машынцы паперку, прачытаў, паклаў пакет у кішэньку гімнасцёркі. Грахоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рэзерва́т, ‑у, М ‑ваце, м.
1. Тэрыторыя, прыродныя багацці якой (жывёла і расліны) знаходзяцца пад асобай аховай дзяржавы; запаведнік.
2. Тое, што і рэзервацыя (у 1 знач.).
[Ад лац. reservatus — захаваны.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рэстаўра́тар, ‑а, м.
1. Спецыяліст па рэстаўрацыі прадметаў мастацтва, старых помнікаў і пад.
2. Прыхільнік рэстаўрацыі (у 2 знач.); той, хто імкнецца вярнуць, аднавіць стары палітычны лад.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рэ́туш, ‑ы, ж.
Выпраўленне, падрысоўванне фотаздымка або негатыва і пад. — Я пайду ды аддам мастаку на рэтуш. Здымкаў дадзім як больш, яны паласу ўпрыгожаць, — заспяшаўся Шаевіч. Сабаленка.
[Фр. retouche.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сашэ́, нескл., н.
1. Надушаная ці напоўненая араматычнымі рэчывамі падушачка, якая кладзецца ў бялізну для надання ёй прыемнага паху.
2. Сумачка для захоўвання насовак, грабянцоў і пад.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)