Verbum

канспіра́цыя, -і, ж.

Сістэма і метады, якія прымяняюцца для захоўвання ў тайне дзейнасці каго-, чаго-н.; захоўванне тайны.

Строгая к.

|| прым. канспірацы́йны, -ая, -ае.

ко́кнуць, -ну, -неш, -не; -ні; зак. (разм.).

1. што. Стукнуўшы, разбіць.

К. вазу.

2. каго. Забіць, знішчыць.

К. вартавога.

|| незак. ко́каць, -аю, -аеш, -ае.

крыва́віць, -ва́ўлю, -ва́віш, -ва́віць; незак.

1. каго-што. Біць, разбіваць да крыві.

К. ногі аб калючкі.

2. Тое, што і крывавіцца (разм.).

Рана крывавіць.

крэату́ра, -ы, ж., каго або чыя (кніжн.).

Той, хто займае пасаду дзякуючы пратэкцыі якой-н. уплывовай асобы і з’яўляецца паслухмяным выканаўцам яе волі; стаўленік.

ку́рчыць, -чу, -чыш, -чыць; незак.

1. каго (што), звычайна безас. Балюча зводзіць мышцы цела.

Яго ўсяго курчыла.

2. што. Падгінаць.

К. пальцы на назе.

срэ́бранік, -а, мн. -і, -аў, м.

Тое, што і сярэбранік¹.

◊

За трыццаць срэбранікаў прадаць каго-што (высок., пагард.) — прадаць з нізкіх меркаванняў карыслівых інтарэсаў [літаральна за 30 сярэбраных манет — цана здрадніцтва біблейскага Іуды].

стабілізава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны; зак. і незак., каго-што.

Давесці (даводзіць) да ўстойлівага стану што-н.

С. эканоміку.

|| наз. стабіліза́цыя, -і, ж.

стро́гасць, -і, мн. -і, -ей, ж.

1. гл. строгі.

2. мн. Строгія меры, парадкі, строгія правілы, адносіны да каго-, чаго-н. (разм.).

Рэдактарскія строгасці.

сту́заць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго (што).

1. Затузаць, зацягаць.

С. каня.

2. перан. Давесці да хворага, нервовага стану, змучыць.

Хвароба стузала чалавека.

супраціўля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца; незак., каму-чаму.

Супрацьдзейнічаць уздзеянню каго-, чаго-н., насіллю, нападзенню і інш.

С. ворагу.

С. хваробе.

|| наз. супраціўле́нне, -я, н.