ачы́сціцца

1. sich réinigen, sich säubern;

ачы́сціцца ад чаго-н. von etw. (D) frei wérden;

2. (праясніцца) hell [klar] wérden, sich klären

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

адвыка́ць, адвы́кнуць

1. (адвучыцца ад чаго-н.) sich (D) etw. ábgewöhnen;

2. (забыць каго-н., што-н.) sich entwöhnen (von D)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

адно́лькавы gleich, gléichartig;

у адно́лькавай ме́ры in gléichem Máße, gléichermaßen;

адно́лькавыя адно́сіны gléichartiges Verhálten (да каго-н., чаго-н. gegenüber D)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

адратава́ць

1. (выратаваць) rétten vt, in Sícherheit bríngen*;

2. (захаваць) behüten vt; bewáhren vt (ад каго-н., чаго-н. vor D)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

азіра́ць

1. гл. азірнуць;

2. (рабіць агляд чаго-н у думках) etw. in Gedánken dúrchgehen*; sich (D) etw. ins Gedächtnis rúfen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

дэгуста́цыя ж. Degustatión -, -en; Degustíerung f -; Kósten n -s; Verkóstung f - (чаго-н. von D);

дэгуста́цыя він Wéinprobe f -, Wéinverkostung f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

за́раз прысл.

1. (цяпер) gleich, jetzt, im Áugenblick;

2.:

за́раз жа (неадкладна) sofórt;

за́раз жа пасля́ чаго-н. gleich nach (D)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

змест м.

1. (кнігі і г. д.) Ínhalt m -(e)s, -e;

2. (сэнс чаго-н.) Sinn m -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Еляк ’казадой’ (Сержп. Грам.), рус. елёк ’тс’. Як гэта асабліва бачна, паводле рускай формы, кантамінацыя з лялёк (рус. лелёк). Па паходжанню звязана з рус. алан. ёлак ’кажан’ (з фін.) (параўн. цытату з ТСБМ, 2, 574: «Казадой ляціць мякка і плаўна, бясшумна, як кажан», да чаго можна дадаць, што казадой гэта начная птушка з кароткай дзюбай і вялікім ротам). Формы з пачатковым л іншага паходжання. Гл. лелек.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Жаме́рыны ’адходы пасля выціскання соку або алею з чаго-н.’ (ТСБМ), ’адходы ад воску’ (глыб., рагач., З нар. сл., 208), ’цвёрдае нясмачнае мяса’ (драг., Нар. лекс., 223). Рус. пенз. жаме́рина ’кавалак макухі’, укр. жемери́ння ’жамерыны’. Утворана ад жамяра́ 1 (гл.) з суфіксам ‑ина, у мн. л. ‑ин‑ы; параўн. скалоціны, атрушыны, перажовіны і г. д. у значэнні ’адходы’ (Сцяц., Афікс. наз., 44). Гл. жмуха́, жаць 2.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)