Verbum

дзіва́нна, ‑ы, ж.

Адна- і двухгадовая травяністая расліна сямейства залознікавых з жоўтымі, чырвонымі або белымі кветкамі, сабранымі ў колас; скарыстоўваецца ў медыцыне. Дзіванна вялікая. Дзіванна чорная.

дыско́нт, ‑у, М ‑нце, м.

1. Крэдытная аперацыя куплі банкам вэксаля або іншага пазыковага абавязацельства да заканчэння іх тэрміну.

2. Працэнт, які ўтрымліваюць пры гэтай аперацыі.

[Англ. discount.]

агаво́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

1. Дадатковае тлумачэнне, заўвага, абмежаванне. Істотная агаворка. Згадзіцца без усякіх агаворак.

2. Памылкова ўжытае слова або выраз.

адстраля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак.

1. каго. Забіць (з прамысловай або якой‑н. іншай мэтай) на паляванні пэўную колькасць якой‑н. дзічыны.

2. Скончыць, перастаць страляць.

аклю́зія ​¹, ‑і, ж.

Спец. Паглынанне газаў расплаўленымі або цвёрдымі металамі.

[Ад лац. occlusio — заключэнне.]

аклю́зія ​², ‑і, ж.

Спец. Суадносіны зубоў верхняй і ніжняй сківіц у самкнутым стане; прыкус.

[Ад лац. occlusio — заключэнне.]

раго́жка, ‑і, ДМ ‑жцы; Р мн. ‑жак; ж.

1. Памянш. да рагожа. // Падсцілка з рагожы.

2. Баваўняная або палатняная тканіна, ніці ў якой пераплятаюцца папарна.

расхляба́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Хлябаючы, з’есці ўсё разам з другімі або з многімі. Расхлябаць поліўку.

2. перан. Разблытаць, уладзіць што‑н. заблытанае, непрыемнае.

саквая́ж, ‑а, м.

Дарожная сумка, звычайна са скуры або тканіны, з замком. Пакуль Кіра Сямёнаўна распраналася ды распакоўвала свой сакваяж, жанчына неадступна пазірала за ёю. Марціновіч.

[Ад фр. sac ад voyage.]

сашмо́ргаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Шморгаючы, сарваць што‑н. або абарваць з паверхні. Сашморгаць лісце з кустоў.

2. Сцерці частым дакрананнем. Сашморгаць дошкі ганка.

трохпа́льцы, ‑ая, ‑ае.

1. З трыма пальцамі на руцэ або назе. Трохпальцая канечнасць.

2. Як састаўная частка некаторых назваў жывёл і птушак. Трохпальцы тушканчык. Трохпальцы дзяцел.