арты́ст

(фр. artiste, ад лац. ars = мастацтва)

1) прафесійны выканаўца ў галіне сцэнічнага мастацтва, цырка, кіно (акцёр, спявак, музыкант і інш.);

2) перан. вялікі ўмелец, віртуоз у якой-н. справе.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

бутафо́рыя

(іт. buttafuori = памочнік рэжысёра)

1) абсталяванне для спектакля (мэбля, пасуда, зброя і інш.), а таксама штучныя прадметы, якія выстаўляюцца на вітрынах магазінаў замест сапраўдных;

2) перан. нешта паказное, фальшывае.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

васа́л

(с.-лац. vassallus, ад лац. vassus = слуга)

1) феадал у сярэдневяковай Зах. Еўропе, які залежаў ад больш буйнога феадала — сеньёра або сюзерэна;

2) перан. падпарадкаваная, залежная дзяржава ці асоба.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дысана́нс

(фр. dissonance, ад лац. dissonans = які па-рознаму гучыць)

1) муз. адначасовае спалучэнне тонаў рэзкага, няўзгодненага гучання (проціл. кансананс 1);

2) перан. адсутнасць у чым-н. гармоніі, разлад, няўзгодненасць.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

кандацье́р

(іт. condottiere)

1) кіраўнік наёмнага вайсковага атрада ў сярэдневяковай Італіі;

2) наёмны ваяка, які служыць таму, хто больш плаціць;

3) перан. чалавек, які дзеля выгады гатовы абараняць любую справу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

кантраба́нда

(іт. contrabbando)

1) тайны правоз або перанос цераз дзяржаўную граніцу тавараў, валюты, каштоўнасцей, а таксама прадметы, перамешчаныя такім спосабам;

2) перан. усё забароннае, што робіцца, прывозіцца або прыносіцца тайна.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

каці́равацца

(фр. se coter)

1) быць у абароце на біржы, мець тую або іншую цану (аб каштоўных паперах, таварах, валюце);

2) перан. мець тую або іншую ацэнку ў вачах грамадства.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

лабіры́нт

(лац. labyrinthus, ад гр. labyrinthos)

1) складанае, заблытанае размяшчэнне памяшканняў, пераходаў, дарог і інш.;

2) перан. складанае спалучэнне, перапляценне чаго-н. (напр. л. думак);

3) анат. унутраная частка вуха.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ла́гер

(ням. Lager)

1) часовае пасяленне, стаянка каго-н. (напр. ваенны л., турысцкі л.);

2) месца ўтрымання ваеннапалонных ці зняволеных (напр. канцэнтрацыйны л.;

3) перан. групоўка людзей, аб’яднаных адзінствам поглядаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

легіён

(лац. legio, -onis)

1) асноўная арганізацыйная адзінка старажытнарымскага войска;

2) асобнае вайсковае фарміраванне ў некаторых замежных краінах;

3) перан. вялікая колькасць, мноства каго-н., чаго-н. (напр. л. зорак).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)