Verbum

пакланя́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца; незак., каму-чаму (высок.).

Адносіцца да каго-, чаго-н. з глыбокай пашанай, павагай.

П. таленту пісьменніка.

|| наз. паклане́нне, -я, н.

папавадзі́ць, -ваджу́, -во́дзіш, -во́дзіць і папаво́джваць, -аю, -аеш, -ае; зак. (разм.).

Вадзіць доўга, неаднаразова; павадзіць многа каго-, чаго-н.

Колькі ён папавадзіў (-воджваў) турыстаў.

папераганя́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; зак., каго-што.

Перагнаць усіх, многіх ці ўсё, многае.

П. коней на другую пашу.

П. лодкі на другі бок ракі.

паперакіда́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны і паперакі́дваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што.

Перакідаць усё, многае або ўсіх, многіх.

П. каменне пад сцяну.

папрывя́зваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што.

Прывязаць усіх, многіх або ўсё, многае, прывязаць што-н. у многіх месцах.

П. яблынькі да калкоў.

параздава́ць, -даю́, -дае́ш, -дае́; -даём, -даяце́, -даю́ць; -дава́ны; зак., каго-што.

Раздаць усіх, многіх або ўсё, многае ўсім, многім (гл. раздаць¹).

П. падарункі дзецям.

паслу́хаць, -аю, -аеш, -ае; зак., каго-што.

1. гл. слухаць.

2. Правесці некаторы час, слухаючы.

П. лекцыю.

П. музыку.

Паслухайце, што я вам скажу.

патрэ́ба, -ы, мн. -ы, -рэ́б, ж.

Неабходнасць чаго-н., у чым-н.

Прыйсці да каго-н. па патрэбе.

◊

Па сваёй патрэбе — па натуральнай неабходнасці.

патрэ́сці, -расу́, -расе́ш, -расе́; -расём, -расяце́, -расу́ць; -ро́с, -рэ́сла; -расі́; -рэ́сены; зак., каго-што.

Трасянуць некалькі разоў.

П. яблыню.

У дарозе нас патрэсла (безас.).

пахава́ць¹, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго-што.

Схаваць многіх, многае.

П. усе рэчы.

|| звар. пахава́цца, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -а́ецца.