Verbum

насёрбацца, -аюся, -аешся, -аецца; зак. (разм.).

Сёрбаючы, наесціся.

Н. заціркі.

насі́лкі, -лак.

Прыстасаванне для пераноскі грузаў або людзей.

Санітарныя н.

насі́лле, -я, н.

1. Прымяненне фізічнай сілы да каго-н.

Грубае н.

Сляды насілля на целе.

2. Прымусовае ўздзеянне на каго-н.

Н. над асобай.

3. Прыцясненне, злоўжыванне сваёй уладай.

Барацьба з насіллем.

насі́лу, прысл.

3 вялікімі цяжкасцямі, ледзь-ледзь.

Н. падняў мех бульбы.

насі́лы, -сіл.

Дзве жэрдкі без насцілу для пераноскі сена ў копах.

насі́льны¹, -ая, -ае.

Які прызначаецца для штодзённага нашэння (пра адзенне).

Насільная бялізна.

насі́льны², -ая, -ае.

Які ажыццяўляецца шляхам насілля.

Насільная смерць.

насі́льшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Рабочы, які носіць багаж на вакзалах, прыстанях і пад.

насіні́ць, -сіню́, -сі́ніш, -сі́ніць; -сі́нены; зак., што.

Зрабіць сінім; густа падсініць.

|| незак. насі́ньваць, -аю, -аеш, -ае.

насі́цца, нашу́ся, но́сішся, но́сіцца; незак.

1. Шпарка перамяшчацца (бегаць, лятаць) у розных напрамках.

Ластаўкі насіліся над сажалкай.

Н. па хаце.

2. Быць, знаходзіцца ў нашэнні.

Паліто доўга носіцца.

3. Празмерна захапляцца кім-, чым-н.; удзяляць шмат увагі чаму-н. (разм.).

Н. з ідэяй.

4. перан. Разносіцца, распаўсюджвацца (пра чуткі, гукі, пахі).

Над поплавам насіўся пах свежага сена.

◊

Насіцца ў паветры — пра блізкі надыход чаго-н.