Ёрбалка ’бервяно, на якое кладзецца столь’ (Касп.). Магчыма, кантамінаваная форма. Крыніца першай часткі слова (ёр‑) невядомая.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

дыфіра́мб

(гр. dithyrambos)

1) урачыстая песня ў старажытнагрэчаскай літаратуры ў гонар бога Дыяніса, пазней — літаратурная форма, блізкая да гімна і оды;

2) перан. перабольшаная пахвала, непамернае ўсхваленне.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

кі́пу

(кечуа kipu = вузел)

вузельчыкавае пісьмо старажытных народаў Паўд. Амерыкі; уяўляла сабой вяроўку з прывязанымі каляровымі матузамі (колькасць і форма вузельчыкаў на іх мелі пэўны ўмоўны сэнс).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

каапера́цыя ж

1. (супрацоўніцтва) Ko¦operatión f -, -en, Zusámmenarbeit f -, Zusámmenwirken n -s;

2. эк (форма гаспадарчай дзейнасці) Genóssenschaftswesen n -s;

3. (арганізацыя) Genóssenschaft f -, -en;

спажыве́цкая каапера́цыя Konsúmgenossenschaft f -;

вытво́рчая каапера́цыя Produktiónsgenossenschaft f;

унутрыгаліно́вая каапера́цыя ínnerzweigliche Ko¦operatión f;

эканамі́чная каапера́цыя Wírtschaftskooperation f

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

ламаі́зм

(фр. lamaïsme, ад тыбецк. blama = вышэйшы)

форма будызму, якая ўзнікла ў VII ст. у Тыбеце і ў XVI—XVIII стст. пашыралася сярод мангольскіх народаў.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

мана́рхія

(гр. monarchia, ад monos = адзін + arche = улада)

форма кіравання, пры якой вярхоўная ўлада належыць адной асобе (манарху), а таксама дзяржава з такой формай кіравання.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

тэакра́тыя

(гр. theokratia, ад theos = бог + kratos = улада)

форма дзяржаўнага кіравання, калі палітычныя ўлада ў краіне належыць духавенству, а таксама дзяржава з такой формай кіравання.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

uncertain

[ʌnˈsɜ:rtən]

adj.

1) дакла́дна ня ве́дамы; няпэ́ўны, сумне́ўны

The election results were still uncertain — Вы́нікі вы́бараў былі́ яшчэ́ няпэ́ўныя

2) няпэ́ўны, няста́лы

uncertain weather — зьме́нлівае надво́р’е

3) невыра́зны, няя́сны

an uncertain shape — невыра́зная фо́рма

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Абдзі́ркус ’той, хто хутка дзярэ адзенне’ (Сцяц.). Штучная лацінізаваная форма. Да абдзіркі (гл.). Параўн. польск. obdartus ’абадранец’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Адчуплава́ць ’адсцябаць пугай, бізуном, дубцом’ (КЭС, лаг.). Складаная кантамінацыйная форма. Магчыма, ад адчубасіць (гл.) і адлупцаваць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)