штоме́сячны, ‑ая, ‑ае.

Які бывае, адбываецца, праводзіцца і пад. кожны месяц. Штомесячная аплата працы. □ Падтрымаць рэпутацыю Булая цяпер магло штомесячнае перавыкананне вытворчага плана. Шыцік. // Які выходзіць, выдаецца раз у месяц. Штомесячны часопіс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інспе́кцыя ж Inspektión f -, -en, Áufsicht f -, -en; Inspizíerung -, -en (агляд);

інспе́кцыя па ахо́ве пра́цы Árbeitsschutzinspektion f -;

саніта́рная інспе́кцыя Hygiéne¦inspektion f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

про́за ж літ Prósa f -; Prósaschriften pl (зборн – пра працы аднаго пісьменніка);

про́за жыцця́ перан der Álltag, das Grau des Lébens

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

спрацава́цца​I

1. спец (знасіцца) sich ábnutzen, verschléißen* vi (s);

2. (стаміцца) müde wérden; die Gesúndheit ruiníeren (страціць здароўе ад працы)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

branch​2 [brɑ:ntʃ] v. разгаліно́ўвацца; адгаліно́ўвацца;

The road branches here. Дарога тут разгаліноўваецца;

branch out into smth. пачына́ць дзе́йнасць у но́вай сфе́ры (працы, бізнесу і г.д.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

sock​1 [sɒk] n. шкарпэ́тка;

knee-length socks го́льфы

♦

pull one’s socks up infml падцягну́цца (у працы, вучобе і да т. п.); ≅ закаса́ць рука вы́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

tailor-made [ˌteɪləˈmeɪd] adj.

1. зро́блены на зака́з

2. (for) прыстасава́ны, прыда́тны;

He se ems tailor-made for the job. Ён, здаецца, здатны для гэтай працы.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

worker [ˈwɜ:kə] n. рабо́чы, працо́ўны;

a disabled worker інвалі́д пра́цы;

a hard worker працаві́к; працаві́чка; рабаця́га;

a full-time wor ker рабо́тнік, заня́ты по́ўны працо́ўны дзень

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Вярэ́кша — жартаўлівы зварот да дзіцяці (Працы, 6), рус. смал. верекса ’міфалагічная істота, якая выклікае ў дзіцяці хваробу, ад чаго дзіця плача, капрызіць’. Звязана з літ. ver̃kti, verkšlénti ’плакаць’, verksnỹs, verkšnà ’плакса’. Аб бел. суф. ‑ш‑а гл. Сцяцко, Афікс. наз., 75–76.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мацяры́зна ’зямельная або маёмасная ўласнасць, атрыманая ў спадчыну па мацярынскай лініі’ (Гарб.; Працы, 8, Нас.; шчуч.,͡ Сцяшк. Сл.), ст.-бел. материзна, матерызна ’мацярынская спадчына’ (XV ст.), люди материзные ’адзін з відаў прыгонных’ запазычаны са ст.-польск. macierzyzna ’тс’ (Булыка, Лекс. запазыч., 78).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)