гне́тум
(н.-лац. gnetum, ад малайск. gnemon)
ліяна класа гнетапсідаў з шырокім лісцем, пашыраная ў тропіках; дае грубае валакно, ядомае насенне, алей.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
мелантэры́т
(ад гр. melanteria = чорная паста)
мінерал класа сульфатаў зялёнага, шэрага, шаравата-чорнага колераў са шкляным бляскам; выкарыстоўваецца для вырабу фарбаў, чарніла.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
мулі́т
(ад англ. mull = назва вострава ў Шатландыі)
мінерал класа сілікатаў у выглядзе бясколерных або ружавата-белых крышталікаў; выкарыстоўваецца ў керамічнай прамысловасці.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
тытані́т
(ад тытан)
мінерал класа сілікатаў бурага, жоўтага ці зеленаватага колеру, які трапляецца ў выглядзе дробных зярнят і выкарыстоўваецца для атрымання тытану.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
тэлазіі́ды
(н.-лац. thelaziidae)
сямейства гельмінтаў класа нематодаў паразітуюць у арбітальнай поласці і вывадных пратоках слёзных залоз птушак, буйной рагатай жывёлы, зуброў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
храмі́т
(ад хром)
1) мінерал класа вокіслаў і гідравокіслаў чорнага колеру; хромавая руда;
2) вогнетрывалы матэрыял з хромістага жалеза; выкарыстоўваецца ў металургіі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
цэраты́ты
(ад гр. keras, -atos = рог)
група выкапнёвых малюскаў класа галаваногіх з плоскаспіральнай ракавінай, якія існавалі ў морах ад пермі да трыясу.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
алгары́тм
(с.-лац. algorithmus, ад ар. al-Chwârizmi = імя матэматыка)
сукупнасць правіл, якія дазваляюць чыста механічна рашыць любую задачу з класа аднатыповых задач.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
аната́з
(фр. anatase, ад гр. anatasis = выцягненне)
мінерал класа вокісаў і гідравокісаў, двухвокіс тытану чорна-сіняга, бурага або жоўтага колеру з алмазным бляскам.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
андалузі́т
(ад ісп. Andalucia = назва правінцыі ў Іспаніі)
мінерал класа сілікатаў белага, шэрага, ружовага або зялёнага колеру; выкарыстоўваецца як вогне- і кіслотатрывалы матэрыял.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)