шматко́лерны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і шматкаляровы. Ды потым — потым стала ў стэпе цесна! Навіслі, захілілі небакраі Шматколернаю дымавой завесай... Лойка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хвалі́ць, хвалю, хваліш, хваліць; незак., каго-што.

Выказваць адабрэнне, пахвалу каму‑, чаму‑н. Пан хваліць лес, хоча даражэй з купца злупіць, а купец падтаквае яму ды адводзіць далей у гушчарню. Якімовіч. Коля вучыўся добра, і настаўнік яго хваліў: — Хоць маленькі, ды ўдаленькі. С. Александровіч. Каня хвалі пасля дарогі. Прымаўка. Аржаная каша сама сябе хваліць. Прыказка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скура назоўнік | жаночы род

  1. Верхняе покрыва цела чалавека і жывёлы.

    • С. на руках гладкая.
    • Вылазіць са скуры (пераноснае значэнне: старацца з усіх сіл).
    • С. ды косці (пераноснае значэнне: пра вельмі худога чалавека).
    • С. свярбіць (таксама пераноснае значэнне: пра няўрымслівага, неспакойнага чалавека, які быццам просіцца на пакаранне).

  2. Вырабленая шкура жывёлы.

    • Паліто з натуральнай скуры.

  3. пераноснае значэнне: (звычайна са словамі «свая», «уласная» і пад.). Пра жыццё, існаванне, дабрабыт (размоўнае).

    • Свая с. даражэй.

|| памяншальная форма: скурка.

|| прыметнік: скурны.

  • Скурныя захворванні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

набрацца дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. Сабрацца ў нейкай колькасці.

    • Набралася поўная хата людзей.

  2. чаго. Знайсці ў сабе ўнутраныя сілы, магчымасці.

    • Н. смеласці.

  3. звычайна безасабовая форма Напоўніцца чым-н.

    • Набралася вады.

  4. чаго. Нацярпецца, перажыць, адчуць.

    • Н. гора.

  5. чаго. Набыць, атрымаць нешта (звычайна непрыемнае).

    • Н. каросты.

  6. чаго. Пераняць, навучыцца чаму-н.

    • Н. вопыту.

  7. чаго. Запасціся, назапасіць (іншы раз з адмоўем “не”; размоўнае).

    • Грошай не н.

  8. чаго і без дапаўнення. Напіцца гарэлкі, віна (размоўнае).

    • Ды ты ўжо недзе набраўся.

|| незакончанае трыванне: набірацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

грома́да​I ж. грама́да, -ды ж., ве́ліч, -чы ж.; (о сооружении — ещё) гмах, род. гма́ху м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

гурьба́ ж., разг. гурба́, -бы́ ж., гурт, род. гу́рту м., чарада́, -ды́ ж., гурма́, -мы́ ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

и́стина

1. і́сціна, -ны ж.;

расходи́ться с и́стиной не адпавяда́ць і́сціне;

2. (правда) пра́ўда, -ды ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

безобра́зница агі́дніца, -цы ж.; гарэ́зніца, -цы ж., гарэ́за, -зы ж., распу́сніца, -цы ж.; брыда́, -ды́ ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

бесе́да

1. (разговор) гу́тарка, -кі ж., размо́ва, -вы ж.;

2. обл. (вечеринка, пирушка) бясе́да, -ды ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

попрыгу́н разг. скаку́н, -на́ м.; (вертун) вярту́н, род. вертуна́ м.; (непоседа) непасе́да, -ды м. и ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)