подава́ть несов. падава́ць; (давать) дава́ць;

подава́ть весть падава́ць ве́стку;

подава́ть го́лос падава́ць го́лас;

подава́ть мысль падава́ць ду́мку;

подава́ть в отста́вку падава́ць у адста́ўку;

подава́ть по́вод к чему́-л. дава́ць падста́ву для чаго́-не́будзь, станаві́цца прычы́най чаго́;

подава́ть приме́р падава́ць пры́клад;

подава́ть ру́ку падава́ць руку́;

подава́ть сове́т дава́ць пара́ду;

подава́ть телегра́мму дава́ць тэлегра́му;

подава́ть кома́нду воен. падава́ць кама́нду;

подава́ть пальто́ падава́ць паліто́;

подава́ть на стол падава́ць на стол;

по́езд подаю́т на пе́рвую платфо́рму цягні́к падаю́ць на пе́ршую платфо́рму;

подава́ть мяч спорт. падава́ць мяч;

подава́ть ло́шадь наза́д падава́ць каня́ наза́д;

а́втор подаёт свои́х геро́ев правди́во и я́рко а́ўтар падае́ сваі́х геро́яў праўдзі́ва і я́рка;

подава́ть заявле́ние, апелля́цию падава́ць зая́ву, апеля́цыю;

ры́бу подаю́т под бе́лым со́усом ры́бу падаю́ць пад бе́лым со́усам;

◊

подава́ть наде́жды падава́ць надзе́і;

не подава́ть при́знаков жи́зни не падава́ць прыкме́т жыцця́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

produce​2 [prəˈdju:s] v.

1. вырабля́ць, выро́шчваць;

Canada produces high-quality wheat. Канада вырошчвае высакаякасную пшаніцу.

2. прад’яўля́ць, прадстаўля́ць

3. выкліка́ць, быць прычы́най;

produce results дава́ць вы́нікі

4. ста́віць, ствара́ць (п’есу, фільм і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

czystość

ж.

1. чысціня, чыстата;

2. нявіннасць; устрыманасць; цнатлівасць;

ślubować czystość — даваць зарок устрымання (пра манахаў, манашак, ксяндзоў)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

падста́ва ж Bewéggrund m -es, -gründe; Ánlass m -es, -lässe; Úrsache f -, -n;

без усяля́кай падста́вы óhne jéden Ánlass;

дава́ць падста́ву Ánlass gében*;

няма́падста́вы es gibt kéinen Grund (для чаго-н für A)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

drug

[drʌg]

1.

n.

1) лек -у m.

2) нарко́тык -у m.

2.

v.t.

1) дава́ць нарко́тык

2) усыпа́ць нарко́тык у е́жу

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

reward

[rɪˈwɔrd]

1.

n.

1) узнагаро́да f.; адпла́та f.

2) грашо́вая ўзнагаро́да

2.

v.t.

1) узнагаро́джваць, дава́ць узнагаро́ду

2) абдо́рваць; аддава́ць нале́жнае

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

адсве́чваць, ‑ае; незак.

1. Адбіваючы святло, свяціцца, даваць водсвет. Конь прыціх, супакоіўся, ледзь адсвечвала нерухомая падкова. Лынькоў. // Адліваць колерам чаго‑н. або якім‑н. колерам. Золатам адсвечвала пажоўклае лісце вішняку. «Маладосць».

2. Адбівацца на чым‑н. Выгібы хваль, разварушаных лодкай, пабліскваюць, адсвечваюць на пясчаным дне. Брыль. [Міхалковіч:] Унь, бачыш, бляск. Гэта, мусіць, сонца ад шыб адсвечвае. Чорны. // перан. Адбівацца (у вачах, на твары — пра душэўны стан). Але ў [Рыгоравай] ухмылцы адсвечвала сур’ёзная ўвага да Ганны. Гартны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трэ́скацца, ‑аецца; незак.

Утвараць, даваць трэшчыну, расколвацца. У сухмень, калі доўга не было дажджу, зямля на .. [сцяжыне] трэскалася, а ў непагадзь размоклы ад вільгаці глей угінаўся пад нагамі, злёгку падрыгваў. Навуменка. Зіма асцярожна пакіне белую байкавую коўдру на жытнюю рунь — не вымярзай, жытцо, не трэскайся, зямля. Ермаловіч. / Пра скуру рук, губ і пад. Ад .. [сонца] гарэла галава і смылелі шчокі, трэскаліся сухія вусны і сох у роце язык. Пташнікаў. // Разрывацца, лопацца. Пупышкі ліпы трэскаліся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чай, род. ча́ю м., в разн. знач. чай;

кве́тачны ч. — цвето́чный чай;

мо́цны (сла́бы) ч. — кре́пкий (сла́бый) чай;

вячэ́рні ч. — вече́рний чай;

запрасі́ць на ч. — пригласи́ть на чай; пригласи́ть к ча́ю;

○ зялёны ч. — зелёный чай;

◊ дава́ць на ч. — дава́ть на чай

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

swear​2 [sweə] v. (swore, sworn)

1. ла́яцца;

swear at smb. ла́яць каго́-н.

2. кля́сціся, бажы́цца, прысяга́ць;

swear an oath прыма́ць прыся́гу, дава́ць кля́тву;

swear smth. (against smb.) дава́ць паказа́нні пад прыся́гаю; све́дчыць (супраць каго-н.);

swear by smb./smth. кля́сціся кім-н./чым-н.; бязме́жна ве́рыць каму́-н./чаму́-н.;

swear on the Bible клясці́ся на Бі́бліі

♦

swear blind infml клясці́ся

swear in [ˌsweərˈɪn] phr. v. прыво́дзіць да прыся́гі;

swear in a witness прыво́дзіць све́дку да прыся́гі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)