Verbum

разлыга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго-што.

Зняць вяроўку з таго, хто быў залыганы.

|| незак. разлы́гваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. разлы́гванне, -я, н.

раскармі́ць, -кармлю́, -ко́рміш, -ко́рміць; -ко́рмлены; зак., каго.

Сытна кормячы, зрабіць тлустым, сытым.

Р. свіней.

|| звар. раскармі́цца, -кармлю́ся, -ко́рмішся, -ко́рміцца.

|| незак. раско́рмліваць, -аю, -аеш, -ае.

расты́каць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што (разм.).

Уваткнуць у розныя месцы ўсё, многае.

Р. кніжкі па паліцах.

|| незак. растыка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

расцяга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго-што.

1. Разабраць, разнесці ў некалькі прыёмаў у розныя месцы.

Р. паркан на дровы.

2. Раскрасці (разм.).

бізу́н, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Плецены з раменных палосак арапнік або вітая з ільну, канапель пуга.

◊

Усыпаць бізуноў (разм.) — пакараць каго-н., адсцябаць.

вантро́бы, -аў.

Унутраныя органы грудной клеткі і жывата.

◊

Пераесці (ад’есці) вантробы (разм., асудж.) — моцна надакучыць, стаць невыносным для каго-н.

|| прым. вантро́бны, -ая, -ае.

віншава́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто віншуе каго-н., прыходзіць з віншаваннем.

|| ж. віншава́льніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. віншава́льніцкі, -ая, -ае.

вы́праміць, -млю, -міш, -міць; -млены; зак., каго-што.

Зрабіць прамым.

В. дрот.

В. дарогу.

|| незак. выпрамля́ць, -я́ю, -яе́ш, -я́е.

|| прым. выпрамля́льны, -ая, -ае (спец.).

вы́слабаніць, -ню, -ніш, -ніць; -нены; зак., каго-што (разм.).

Выняць, вызваліць з чаго-н. цеснага.

В. нагу са стрэмені.

|| незак. выслабаня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

вы́хадзіць², -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны; зак., каго-што (разм.).

Клопатамі дапамагчы выгадаваць, выспець, выздаравець.

В. раненага.

В. малады сад.

|| незак. выхо́джваць, -аю, -аеш, -ае.